Dünyanın En Pahalı Okulunda Eğitim

Yıllık öğrenim ücreti 113 bin Dolar (400 bin Türk Lirası) olan İsviçre merkezli okulun ayrıcalıklı öğrencileri, bahar dönemini 14. yüzyıldan kalma Château du Rosey’de (Rosey Şatosu), kış dönemini ise Gstaad kayak merkezinin dağ kulübelerinde geçiriyor.

Institut Le Rosey’in ünlü mezunları arasında Belçika Kralı, İran Şahı, Monaco Prensi, Mısır Kralı gibi önemli kişiler bulunuyor. Mezunların yüzde 30’u dünyanın en iyi 25 üniversitesinden birine katılıyor.

Peki ‘olayı’ ne?
‘’Biz İsviçre’nin en köklü uluslararası eğitim kurumuyuz. Daha önce buradan geçen aileler sayesinde ismimizin bir ağırlığı var.’’ diyor Le Rosey mezunu ve sözcüsü Felipe Laurent. ‘’Sanırım kimi ailelerin aradığı şey bu – burada okudularsa çocukları da okusun istiyorlar. Bir anlamda geleneği sürdürmek istiyorlar.’’
Le Rosey’in resmi bir Instagram hesabı yok ancak aşağıda derlenen çeşitli paylaşımlardan bu özel okulun kapıları ardında nasıl bir öğrencilik hayatı olduğunu kestirmek mümkün.
Institut Le Rosey’in ana kampüsü Cenova ve Lozan arasında bulunan Rolle’de konuşlanmış 28 hektarlık bir alana yayılıyor. 108 bin 900 İsviçre Frangı olan yıllık öğrenim ücretine okul gezileri hariç her şey dahil. (Hatta okul gezileri için öğrencilere verilecek cep harçlıkları bile yıllık ücrete dahil.)

Çift kampüs
Rosey Şatosu 14. yüzyılda yapılmış. Okulun tarihi ise 1880 yılına dayanıyor. Öğrenciler sohbahar, ilkbahar ve yaz dönemlerini burada geçiriyor.

Ana kampüste öğrenim Eylül ayında başlıyor. Ekim ve Aralık aylarında eğitime ara veriliyor. Noel tatilinin ardından Gstaad kampüsüne geçiş yapılıyor. (Çift kampüs geleneği 1916’dan bu yana sürdürülüyor.) Öğrenciler burada haftada 4 defaya kadar kayak yapabiliyorlar. Bunun telafisi olarak da Cumartesi sabahları derse giriyorlar.

Mart ayındaki dönem arasının ardından Nisan’da ana kampüse dönülüyor. Dönem Haziran ayında bitiyor ve yaz tatili başlıyor. ‘’Dönem ortasında bu tatili yaptıktan sonra farklı bir kampüse dönmek ve tazelenmiş bir zihinle akademik yıla devam etmek önemli.’’ diyor Laurent.

1 kontenjana 4 aday düşüyor
Okul kütüphanesi 20 dilde kaynaklara sahip. Yurt odaları 2 kişilik ancak öğrenciler yılda 3 kez (kampüs değişikliği sebebiyle) oda arkadaşı değiştiriyor. Son yılında tek kişilik odaya geçenler de var ancak onlar da banyoyu bir başka öğrenci ile ortak kullanmak durumundalar. 150 öğretmenin 90’ı öğrencilerle birlikte kampüste yaşıyor. Dünyanın en pahalı okulu olması, karşılayabileceğinden fazla başvuru almasına engel olmuyor. Le Rosey’de eğitim görme şansı yakalayan her 1 öğrenciye karşı 4 öğrenci ”dışarda” kalıyor.

Le Rosey’in ”katı” kuralları
Öğrenciler elleri ceplerinde konuşamıyor ya da kendileriyle konuşan yetişkin ayaktaysa onlar da ayağa kalkmak zorunda. Dersler 08:00’da başlıyor ve geleneksel öğleden önce sıcak çikolata molasının ardından 12:20’de öğle arası veriliyor. 13:30’da tekrar başlanan dersler 15:30’da sona eriyor. Bir sınıfta ortalama 10 öğrenci var ve dersler standart dersliklerde yapılmıyor. Okul topluluğunun ‘herkesin birbirini tanıdığı bir ortam oluşturmak amacıyla’ küçük tutulduğu belirtilmiş.

Sanat ve spor
16:00 – 18:00 saatleri arası spor ve sanata ayrılmış. The Paul & Henri Carnal Salonu, 3 orkestrası, 2 korosu, 3 tiyatro grubu, fotoğrafçılık çalışmaları, dans ve gastronomi dersleri gibi etkinlikleriyle okulun sanat ve öğrenme merkezi niteliğinde.

Öğrencilerin yüzde 60’ından fazlası okulun orkestrasında, oda orkestrasında, koroda ya da kişisel gruplarda en az bir enstrüman çalıyor ya da şarkı söylüyor. 900 kişi kapasiteli The Rosey Konser Salonu, filarmoni orkestrası, tiyatro ya da konserlere ev sahipliği yapmadığı zamanlarda öğrencilerin arkadaşları ve aileleri karşısında performanslarını sergiledikleri okul etkinliklerine sahne oluyor.

Le Rosey’de spor da günlük hayatın ayrılmaz bir parçası. Okulda her yıl 25’in üzerinde spor etkinliği düzenleniyor. Futbol ve rugby sahaları, atletik yollar, basketbol, kum voleybolu sahaları, tenis kortları ve 2 adet fitness salonu bulunuyor.

Ayrıcalıklı olmama ayrıcalığı
Laurent’e göre ayrıcalıklı ailelerden gelen öğrencilere okulun verdiği en değerli imkanlardan biri de aileleri ile değil kendileri olarak tanınabilmek. ‘’Bu yaşlardaki öğrenciler ve onların aileleri için bu epey önemli. Pek çoğu onlara ‘’normal bir çocuk gibi’’ davranılmasının verdiği hisse bağlılık geliştiriyor.’’ diyor Laurent.