Bu Hurdalar Altın Değerinde!

Türkiye'de 18 milyon hane yılda 400 bin ton elektronik cihaz atığı üretiyor. Telefon ve bilgisayarların içindeyse gizli bir hazine var: Atığın 400 tonu altın ve daha değerli metallerden oluşuyor.

Bir blog yazarı kendi evinde bulunan eski elektronik aletlerden altın çıkarma sürecini böyle görüntüleyip yayınladı.

Veri hızının önem kazandığı bilgisayar ve telekomünikasyon sektöründe ise artık çöpler bile çok değerli.

Çünkü yüksek frekans gerektiren bilgisayar anakartları ve cep telefonu devrelerinde dünyanın en hızlı iletkenleri olan altın, gümüş, paladyum, silisyum, platin ve nikel gibi çok değerli madenler kullanılıyor.

Bazılarının altından bile değerli olduğu bu madenlerin ağırlığı ise yılda 400 tonu buluyor.

Yaklaşık 1 ton cep telefonundan 3,5 kilogramdan fazla gümüş, 3 ton telefondan ise 0,5 kilogram altın elde edilebildiğine dikkat çekildi .

Hurdalar altın değerinde

Çin'in güneyindeki Guiyu kenti dünyadaki 20-50 ton arasında değişen elektronik atıkların yüzde 72'sinin toplandığı yer.

Her yıl milyonlarca kullanılmaz hale gelmiş bilgisayar, klavye, cep telefonu ve televizyon atığı Guiyu'ya geliyor. Kent halkı küçük atölyelerinde bu elektronik atıkların üzerindeki bakır ve altın gibi değerli madenleri ayrıştırmanın peşinde...

Kent halkı küçük atölyelerinde bu elektronik atıkların üzerindeki bakır ve altın gibi değerli madenleri ayrıştırmanın peşinde..

Toplam işçi sayısı 30 binden fazla. Günlük ücretleri 3 dolar, elektronik çöplerin mali değeri ise 130 milyon doları buluyor.

Elektronik atıkların ekonomik değeri büyük ama çöpler bölge halkının sağlığı açısından bir tehdit.

Shantou Üniversitesi'nin araştırmasına göre, kasabada bir-altı yaşlarındaki 165 çocuğun 135'i beyin hasarına yol açabilecek zehirlenmeye maruz kalıyor. Guiyu'da yaşayanların yüzde 88'i cilt kanseri, sinir, solunum ve sindirim sistemi gibi rahatsızlıklarından muzdarip.

Kent sokakları elektronik çöplerle dolu. Metallerin asitle yıkanmasıyla çıkan kirli su, şehrin içine böyle yayılıyor.

Uzmanlara göre, dünyada en hızlı artış gösteren atıklar, yılda 20 ila 50 milyon tonla elektronik çöpler...

Guiyu kasabası tam anlamıyla bir yaşam alanından çok, bir elektronik eşya mezarlığı gibi...

Burası oyun konsolu, dizüstü bilgisayar ve cep telefonlarının 'ölmeye' geldiği, aynı zamanda yeniden doğdukları yer.

Birleşmiş Milletler tarafından 1989 yılında hazırlanan Basel Anlaşması, bu tip zehirli materyallerin ihracını yasaklıyor. Ancak ABD başta olmak üzere bazı Batılı ülkeler bu anlşamayı henüz imzalamış değiller.