Bir öğrenci ve TEOG
"Yaşım 14 istanbul'da bir devlet okulunda 8.sınıf öğrencisiyim. Bu yılımı TEOG için harcadım desem yeridir. Geçen yıl mayıs ayından bu yana aralıksız çözüyorum. Yani anlayacağınız tam yedi aydır test çözüyorum. Ailem çalışmamdan memnun, hocalarım memnun... Benim çok iyi bir lise kazanacağıma hepsi inanıyor. Ama ben kendi geleceğim açısından biraz farklı düşünüyorum.
Turgay Polat
Geçtiğimiz günlerde annemle bu konuyu konuştum. Anneme 'Benden memnun musun?' dedim. O da 'Aferim kızım çok çalışıyorsun, testlerin çözüyorsun, puanların iyi herşey çok güzel' dedi. Ben tekrar sordum "Peki anne sen böyle bir çocuk istiyorsan bundan sonra hep böyle olacağım" dedim. Devam ettim "Peki, basketbol oynuyordum bıraktım. Gitar çalıyordum bıraktım. Arkadaşlarımla daha az görüşüyorum. Kitap okumayı severdim şimdi okuyamıyorum. En önemlisi de altı aydır dışarı çıkmıyorum. Bundan memnun musun? Sen böyle bir çocuk mu istyordun?" dedim. Annem yüzüme baktı ve "Kızım sınava bir iki gün kaldı eksiklerin kalmasın sonra konuşuruz" dedi. TEOG'a girdim. Şimdi düşünüyorum; bütün soruları yaptım, sanırım taban puanı en yüksek anadolu lisesini kazanacağım. Peki ya sonra ne olacak?
Evet TEOG bitti. Sınav ve soruları ile ilgili herkes yorumlar yaptı; "Kolaydı" dediler, "Zor" dediler. Peki biz ne kazandık, bu TEOG memlekete ne kazandırdı? Çocuklarımız değişti mi? Eğitimde daha mı verimli olduk? Bu çocukları puanlayıp belli okullara dağıttığımızda ne elde ettik? Artık daha başarılı lise öğrencilerimiz mi var? Veya başarılı çocukların gittiği liselerde ne değişti? Bu liseler bilim mi yaptı, patent mi yaptı, dünya çapında ödüller mi aldı? Ne değişti?
Bu yazıyı size Türkiye'nin farklı bir okulundan yazıyorum. Bu okul, bildiğiniz okullardan değil. Şu an okulda kulağıma matkap, klavye ve mekanik sesler geliyor. Çocuklar robot yapıyor, yazılım yapıyor ve bütün öğrenciler bu işlerle uğraşıyor. Açıldığı günden bugüne 135 üniversiteden daha fazla patent alan, öğrencilerin yarısına yakınını dünyanın en iyi üniversitelerine gönderen ki başta MİT, Stanford, Pordue olmak üzere bir liseden bahsediyorum. Buradaki çocuklar her dersi yaşayarak öğreniyor, her öğrenci İngilizce'yi ana dili gibi biliyor. Hepsi bir projede çalışıyor. Geçtiğimiz yıl 76 bilimsel proje ve 11 robotik projesi yapmışlar. Öğrencilerin hepsi en az bir yazılım dili biliyor. Hepsi ayda en az bir kitap okuyor. Merak ettiniz biliyorum ama bir iki cümle daha edeyim.
Okulda klasik anlamda ders yerine üretim grupları kurulmuş, her grup bir proje için çalışıyor. Büyük gruplar küçük gruplara eğitim veriyor. Okulun müdürü sizin bildiğiniz müdürlerden farklı o drone uçurup, robot yapıp, şirketleri dolaşıp hedeflerini ve projelerini anlatıyor.
Bu okulun adı Bahçeşehir Koleji Fen ve Teknoloji Lisesi. Eskiden bir tane vardı. Şimdi İzmir ve Diyarbakır açıldı. Mektubu yazan güzel kızıma demek istiyorum ki "Hiç üzelme seni anlayan ve seni geleceğe taşıyacak okul yanıbaşında. Yeter ki inancını kaybetme! Türkiye'nin çok test çözen değil senin gibi düşünen gençlere ihtiyacı var."