Mehmet İNMEZ / İZMİR
Manisa'nın Alaşehir İlçesi Girelli Köyü'nde oturan evli ve üç çocuk annesi 42 yaşındaki Şennur Arıdoğan, 25 yıl önce aniden görme yetisini kaybetti. İmkansızlıklar nedeniyle hastaneye gidemeyen Arıdoğan, yüzde 90 görme engelli olarak yaşamaya devam etti.
En küçüğü 3, diğeri 10 ve en büyüğü 12 yaşında üç çocuğu olan annede, 3 yıl önce de böbrek yetmezliği baş gösterdi. Ev işlerini yapamayan, tek başına dahi yürüyemeyen annenin yardımına 10 yaşındaki kızı Melek ve 12 yaşındaki oğlu Uğur yetişti. Ev işlerinin yanı sıra yemek ve temizlik yapan çocuklar, babaları günlük işler bulmak için dışarıda olduğunda evin bütün yükünü üstlendi.
Melek ve Uğur, haftanın üç günü annelerini köyün girişine kadar gelen diyaliz aracına, sık sık da tahliller için İzmir ve Manisa'daki hastanelere götürüyor. Çoğu zaman paraları olmadığı için, köy dolmuşundan indikten sonra hastaneye kadar saatlerce yürümek zorunda kalıyorlar.
12 yaşındaki Uğur, "Bizi doğurduğu zaman annemin gözleri görmüyordu. Zor şartlarda bizi büyüttü, şimdi biz de ona bakıyoruz. Onun görmeyen gözleri olmak bizi mutlu ediyor. Yırtık ayakkabı ve elbesi giyiyoruz ama hırsızlık yapmıyoruz" diyor.
Görmeyen annelerinin evin önündeki çukura düşmesinden korkan Melek ve Uğur, "Birileri destek olursa, çukuru kapatmak istiyoruz" diyor.