Anasayfa

Bir öğretmenin gözyaşları

Haber Giriş : 2005-10-09T18:30, Son Güncelleme 2018-03-27T00:42

Emekli öğretmenim. Ağlıyorum. Her şeyi çocuğumda yaşadım. Acaba okullar, haksızlığın yaşandığı, çocukların bu haksızlıklar çarkında yok edildiği kurumlara mı dönüştü?

Hiddet-şiddet-eziyet-dehşet-vahşet-cinayet uygulanıyor...
İster 7, ister 17 yaşında olsun, ruhsal mukavemete muktedir olmayan çocuklardır, onlar yargılanmaz, anlamaya çalışılır. Okullar ıslah evi değildir. Kaldı kı ıslah evleri bile eğitim maksatlıdır.

Çocuğa “hiç” olduğunu söylersen “hiddet”tir, odada 7-8 tokat vurursan “şiddet”tir, yapamayacağı, yapmaması gereken işleri yaptırırsan “eziyet”tir, devamsızlık yapmadığı halde, yapmış gösterip, devamsızlıktan sınıfta bırakmaya kalkışırsan “dehşet”tir. Bazı öğretmenleri makineleştirip, zavallı duruma düşürüp, haksızca sınıfta bırakmalarına sebep olursan “vahşet”tir. Genelgelere uymayıp, evrakı yok ederek, sınıfta bırakıp diploma vermezsen bu “cinayet”tir.

B. Anadolu Otelcilik ve Turizm Lisesi Müdürü ve Müdür Muavininde bu olayları yaşayan, bürokratik olarak da elinden gelen her şeyi yapan yılların eğitimcisi
Zeynep Topuz

türkiye

memurlar.net