Bir yolluk hikayesi (Gerçektir, bizzat ve malesef yaşanmıştır)

2004 yılında tayinim çıktığında yolluk için bu kadar sinirlerimin harap olacagını bilseydim tayin de istemezdim.

2 yıl evraklar, mahkeme hikayeleri ile uğraştıktan sonra nihayet bir kanun çıktı...
Bundan sonraki süreç bu 2 yıl beklemeyi bize aratacak kadar vahim ve ülser ediciydi. Önce 1 ay mutemetimizin bu evrakları hazırlamasını bekledik. "Evraklar hazırlandı tamam şimdi oldu" diyecektik ki buranın il muhasebe müdürü evrakların birinde yolluk veya yolluksuz yazmadığı için, ki diğer evrakların hepsinde yolluksuz yazıyor, evrakı kabul etmediler.
- Neymiş "geldiğimiz ildeki okul ve muhasebeden ilgili yere yolluksuz yazılıp mühür vurulacakmış"...
- Peki efendim yapalım tabi.Evrakları kargo ile geldigim ile gönderdim, oradan rica minnet ve sağolsunlar arkadaşlar bu işi takip edeceklerini söylediler.

E... orası neresi... Orası da bu ülkenin bir kurumu değimli bürokrasisiz olmaz; Okul müdürü imzayı atmış fakat mühür vurmamış neden bir sorun çıkar diye her halde, muhasebe ben olmadan imza ve mühür vuramazmış vehasıl evrak işi olmamış.

Benim bu yolluğu almam için yolluk kadar para harcayıp geldiğim ile gidip bizzat beni görmelerini sağlamam lazım sanırım.

Ahhh filler tepine dursun biz burada 3 kuruş hakkımızı almak için anamızdan emdiğimiz sütü burnumuzdan getirtiyorlar.

Bu işin sonunu para almaktan çok merak ediyorum. Sonuçlanınca bir yazı daha yazarız.

Orhan