Bu okulda şiddet görmeyen çocuk yok

Ankara Polatlı ilçesine 20 kilometre uzaklıktaki okulun 400 öğrencisi de şiddetle tanışmış. Aralarında anne ya da babasının ölümüne tanık olanlar da var

Ankara'nın Polatlı İlçesi yakınlarında 400 öğrencinin eğitim gördüğü Hikmet Uluğbay Yatılı ilköğretim Bölge Okulu'nda değişik nedenlerle parçalanmış ailelerin ortada kalan çocukları eğitim görüyor. Yurtta kalan öğrenciler, hafta sonlarında da okuldaki işlere yardım ediyor. Okul Müdürü Yüksel Aydın, ?Kiminin annesi ölmüş, kiminin babası. Ve hepsi de aile ortamından uzak, ailenin ne demek olduğunu bilmeyen çocuklar. Biz bunlara aile sevgisi de vermeye çalışıyoruz, ama hiç bir zaman gerçek aile gibi olamaz? diyerek okula maddi manevi yardım edilmesini istiyor.

ŞİDDETİ UNUTMUYORLAR

YİBO'nda 25 öğretmen göre yapıyor. Öğretmenlerin çoğu ise Ankara'dan günübirlik olarak geliyor. Öğretmenler, çocukların kendilerini derslere veremediğini kaydederek, ?Bunun en önemli nedeni, her çocuğun trajik aile öyküleridir. Çocuklar, gözlerinin önünde cereyan eden aile içi şiddeti unutamıyorlar ve bir şey sorduğunuz zaman cevap alamıyorsunuz. Böyle bir ortamda eğitim nasıl olabilir?? diye konuştu.

Bir öğretmen yaşadığı anısını anlattı:

?Maddi durumu iyi olan aileler de var, ancak çocuklarına yardım etmiyorlar. Bir gün lüks bir otomobille bir erkek ve bir bayan geldi. Oldukça şık giyimli kadının kucağında köpeği vardı. Çocuğunu gördü ve para bile vermeden çekip gitti. Hatta bizleri de 'çocuğuma iyi bakmıyorsunuz'diye eleştirdi. Alkol bağımlısı bir veli ziyarete geldi, elinde bıçağıyla sağa sola saldırdı. Hepimiz korktuk ve bir şey yapamadık.?

ANNE VE BABALARI AYRI

Okul sık sık yardımseverler tarafından ziyaret ediliyor. Ankara'nın Temelli Belde Başkanı'nın eşi Sibel Türkoğlu da okulu sık ziyaret edenlerden. Türkoğlu, anne ve babaları ayrı Antalyalı iki kız kardeş ile yakından ilgilendi.

BABASI ANNESİNİ ÖLDÜRMÜŞ

İlköğretim birinci sınıf öğrencisi minik Z.'nin (üstte), ?Babam annemi tabanca ile öldürdü, amcam da beni bu okula getirdi. Hiç kimse beni aramıyor. Annemi ve babamı istiyorum? sözleri içinde bulunduğu psikolojik durumu gözler önüne seriyor. Öğrenciler, kendilerini ziyaret edenlere dönüşlerinde ?Bizi unutmadığınız için teşekkür ederiz? diye selamlıyor.