köy Kanunu
Kanun Numarası : 442
Kabul Tarihi : 18/3/1924
Resmî Gazete : 7.4.1924/68
BİRİNCİ FASIL
Madde 1 - Nüfusu iki binden aşağı yurtlara (köy) ve nüfusu iki bin ile
yirmi bin arasında olanlara (kasaba) ve yirmi binden çok nüfusu olanlara
(şehir) denir. Nüfusu iki binden aşağı olsa dahi belediye teşkilatı mevcut
olan nahiye, kaza ve vilayet merkezleri kasaba itibar olunur. Ve Belediye
Kanununa tabidir.
Madde 2 - Cami, mektep, otlak, yaylak, baltalık gibi orta malları bulunan
ve toplu veya dağınık evlerde oturan insanlar bağ ve bahçe ve tarlalariyle
birlikte bir köy teşkil ederler.
Madde 3 - Bu kanunun hükmü başlar başlamaz her köyün sınırı ihtiyar meclis
tarafından bir kağıda yazılır. Sınır için komşu köyler ile aralarında
uzlaşamadıkları yerler varsa bu da gösterilir ve yazılan sınır kağıdı
ihtiyar meclisince mühürlenerek nahiye müdürüne gönderilir. Nahiye müdürü
de bu sınır kağıdını kaza veya vilayete gönderir. Oralarda idare
meclisince sınır kağıdı tetkik ve tasdik olunduktan sonra tasdikli bir
örneği tekrar köy ihtiyar meclisine verilmek üzere nahiye müdürüne
yollandığı gibi asıl sınır kağıdı da tasdikli olarak tapu idaresine
verilir. İki köy arasında uzlaşılamıyan sınırlar için idare meclisleri
tahkikat ve tetkikat yaparak sınırı beşinci maddeye göre çizip her iki
köye de tasdikli birer örneğini gönderir ve bu katidir. Kazadaki bütün
köylerin tasdikli sınır kağıtları tapuca bir deftere yazılıp defterin altı
idare meclisine tasdik ettirilir. Ayrıca bu tasdikli defterin bir suretide
tapuca çıkarılıp idare meclisinde saklanmak üzere verilir. Köy sınırlarına
ait işlerde Devlet daireleri ve mahkemelerce bu tasdikli defterler
esastır.
Madde 4 - Bir köyün sınırı aşağıda tarif edildiği şekilde çizilir.
1 - Eskiden beri bir köyün sayılan bütün tarla, bağ bahçe, çayır,
zeytinlik palamutluk, baltalık ve ortaklar sınır içinde kalmalı.
2 - Dağlık ve ormanlık havalide ötede beride dağınık olan evler, tarlalar,
meralar parça parça en yakın köye bağlı sayılmakla beraber bunlar sınır
haricinde bırakılmalı yalnız her birinin adı sınır kağıdının altında
yazılmalı.
3 - Sınır mümkün olduğu kadar kolay anlaşılacak surette dereler, tepeler,
yollar veya diğer değişmiyen işaretli yerlerden geçmeli ve bu dere, tepe
ve yolların veya işaretli yerlerin köylüce adları ne ise behemehal sınırda
sırasiyle yazılmalı.
4 - Eğer bir köyün sınırını derelerden, tepelerden, yollardan veya diğer
değişmiyen işaretli yerlerden geçirmek kabil olmazsa o halde sınır mümkün
olduğu kadar düz yapılmalı ve büyük taşlar dikilerek sınır gösterilmeli.
5 - Bir köy ahalisinden bazı kimselerin başka bir köy arazisi içinde kalan
dağınık tarla, bağ, bahçe gibi yerleri sahibinin bulunduğu köyün sınırında
değil öteki köyün sınırında gösterilmeli.
6 - Bir köyün sınırı mutlaka diğer köyün sınıriyle birleşmek lazım gelmez.
İki köyün sınırları arasında eskidenberi hiçbir köyün malı sayılmıyan boş
arazi, dağlar, ormanlar, yaylaklar varsa bunlar gene sınırın dışında
bırakılmalı.
7 - Bir köyün malı olan yaylaların o köy ihtiyar meclisi tarafından ayrıca
sınırı çizilmekle beraber bu sınır kağıdı asıl köyün sınır kağıdı ile
birleştirilmeli.
Madde 5 - İki köy arasında nizalı sınırların çizilmesi için Hükümetin
emriyle iki köy heyeti ihtiyariyesi bir araya toplanarak işin kendi
aralarında düzeltilmesi için çalışılır. Gene uzlaşamadıkları halde idare
meclisi tetkikat ve tahkikat yaparak altı ay içinde doğrudan doğruya
sınırı çizer ve bu kati olur.Beş sene müddetle değiştirilemez.
Bir köy sınırı; bu kanun mucibince çizildikten beş sene sonra hasıl olacak
lüzum ve ihtiyaç üzerine ihtiyar meclisi sınırın büyültülüp küçültülmesi
için müracaatta bulunabilir. Şayet bu sınırın büyütülmesi veya
küçültülmesi başka bir köye dokunmuyorsa vilayet veya kaza idare
meclisleri kararıyla sınır tashih olunur ve tasdikli deftere yazılır.
Sınırın büyültülmesi veya küçültülmesi başka bir köye dokunuyorsa bu
maddenin birinci fıkrasına göre mesele halledilir.
Madde 6 - (Değişik: 25/2/1998 - 4342/34 md.) Birkaç köy arasında müşterek
olan sıvat, sulak, pınar ve baltalık gibi yerler eğer bir köy sınırı
içinde kalıyorsa o köyün malı olmakla beraber diğer köyler de eskisi gibi
istifade ederler.
Bu gibi müşterek yerler bir köy sınırı içinde kalmıyorsa buralardan
istifade eden köylerin müştereken malı olup her köyün sınır kağıdında bu
hakları yazılır ve müştereken koruyup eskisi gibi istifade ederler.
Madde 7 - Köy bir yerden bir yere götürülebilen veya götürülemiyen mallara
sahip olan ve işbu kanun ile kendisine verilen işleri yapan başlı başına
bir varlıktır. Buna (şahsı manevi) denir.
Madde 8 - Köyün orta malı kanun karşısında Devlet malı gibi korunur. Bu
türlü mallara el uzatanlar Devlet malına el uzatanlar gibi ceza görürler.
Madde 9 - İşbu kanun ile köye verilen işleri görmek (Köy muhtarının) ve
(İhtiyar meclisinin) vazifesidir.
Madde 10 - Muhtar, köyün başıdır. İşbu kanuna göre köy işlerinde söz
söylemek, emir vermek ve emrini yaptırmak muhtarın hakkıdır.
Muhtar Devletin memurudur. Devlet işlerinde vazifesini (36) ncı maddeye
göre yapar.
Madde 11 - Köy muhtarının ve yapacağı işte köy muhtariyle birlik olanlara
köy işlerinde fenalıkları anlaşılırsa Devlet memuru gibi muhakeme
edilirler ve ceza görürler .
İKİNCİ FASIL
Köy İşleri
Madde 12 - Köye ait işler ikiye ayrılır:
1 - Mecburi olan işler;
2 - Köylünün isteğine bağlı olan işler.
Köylü mecburi olan işleri görmezse ceza görür. İsteğine bağlı olan işlerde
ceza yoktur. Ancak köylünün isteğine bağlı bu gibi işlerde köy derneğinin
yarısından çoğu hükmederler ve vilayete bağlı olan yerlerde vali ve kazaya
bağlı olan köylerde kaymakamın rızasını alırlarsa o iş bütün köylü için
mecburi olur. Ve yapmıyan ceza görür.
Madde 13 - Köylünün mecburi işleri şunlardır:
1 - Sıtma, sivrisinek tarafından aşılandığı ve sivrisinek de su
birikintilerinde barındığı ve ürediği için her şeyden evvel köy sınırı
dahilindeki su birikintilerini kurutmak;
2 - Köye kapalı yoldan içilecek su getirmek ve çeşme yapmak, köyün içtiği
su kapalı geliyorsa yolunda delik deşik bırakmamak ve mezarlıktan veya
süprüntülük ve gübrelikten geçiyorsa yolunu değiştirmek;
3 - Köylerdeki kuyu ağızlarına bir arşın yüksekliğinde bilezik ve etrafını
iki metre eninde harçlı döşeme ile çevirmek;
4 - Evlerde odalarla ahırları bir duvarla birbirinden ayırmak;
5 - Köyün her evinde üstü kapalı ve kuyulu veya lağımlı bir hala yapmak ve
köyün münasip bir yerinde herkes için kuyusu kapalı veya lağımlı bir
(Hela) yapmak;
6 - Evlerden dökülecek pis suların kuyu, çeşme, pınar sularına
karışmıyarak ayrıca akıp gitmesi için üstü kapalı akıntı yapmak;
7 - Köyde evlerin etrafını ve köyün sokaklarını temiz tutmak, her ev kendi
önünü süpürmek;
8 - Çeşme, kuyu ve pınar başlarında gübre, süprüntü bulundurmayıp daima
temiz tutmak, ve fazla sular etrafa yayılarak bataklık yapmaması için
akıntı yapmak;
9 - Köyün süprüntü ve gübreliğini köyden uzakça yol üstü olmayan sapa ve
rüzgaraltı yerlerde yapmak ve herkese o gübrelikten ayrı yerler
gösterilmek;
10 - Her köyün bir başından öbür başına kadar çaprazlama iki yol yapmak
(bu yollar köy meydanından geçecektir.)
11 - Köyün büyüklüğüne göre orta yerinde ve mümkün olamazsa kenarında bir
meydan açmak;
12 - Köy meydanının bir tarafında ihtiyar meclisinin toplanıp köyün
işlerini görüşmeleri için bir köy odası yapmak;
13 - Köy, yol üzerinde uğrak ve konuk ise köy odası yanında ocaklı ve
ahırlı bir konuk odası yapmak;
14 - Köyde bir mescit yapmak (yeniden yapılacak ise köy meydanının bir
tarafına yapılacaktır.)
15 - Köyde maarif idarelerinin vereceği örneğe göre bir mektep yapmak
(yeniden yapılacak ise köyün en havadar bir tarafına yapılacak ve mektebin
herhalde bir bahçesi bulunacaktır.);
16 - Köy yollarının ve meydanının etrafına ve köyün içinde ve etrafındaki
su kenarlarına ve mezarlıklara ve mezarlık ile köy arasına ağaç dikmek.
(Köylü her sene adam başına en az bir ağaç dikecek ve bu ağaç tamamen
tutup yeşilleninciye kadar ağaca bakacak va yeni dikilmişlere hayvanların
sürünerek ve kemirerek zarar vermesinin önünü almak için etrafına çalı
çırpı sarıp muhkemce bağlıyacaktır.);
17 - Köy korusunu muhafaza etmek;
18 - Köyden Hükümet merkezine veya komşu köylere giden yolların kendi
sınırı içindeki kısmını yapmak ve onarmak ve yollar üzerindeki küçük
hendek ve derelerin üstlerine köprü yapmak ve yol üzerinden gelip gitmeğe
zorluk verecek şeyleri kırmak, kaldırmak. (Bir yol üzerindeki işlerin
köyden köy sınırının bittiği yere kadar olanı o köyündür.);
19 - Köy halkından askerde bulunanların ve bakacağı olmayan öksüzlerin
tarlalarını, bağ ve bahçelerini (imece) yoliyle sürüp ekmek, harmanlarını
kaldırmak;
20 - Köy namına nalbant, bakkal, arabacı dükkanları yaptırmak;
21 - Köye ortaklama korucu, sığırtmaç, danacı ve çoban tutmak;
22 - Köyde insanlarda salgın ve bulaşık bir hastalık çıkarsa veya
firengili adam görülürse o gün bir adam yollıyarak Hükümete haber vermek.
(Bu haber üzerine kazadan memur gelinciye kadar hastanın yanına
bakacaklardan başkalarını sokmamak lazımdır.);
23 - Köy hayvanlarında salgın ve bulaşık bir hastalık görülürse o gün bir
adam yollıyarak Hükümete haber vermek; bu haber üzerine kazadan bir memur
gelinciye kadar hasta olan hayvanı diğerlerinden ayırmak ve hasta hayvan
ile beraber bulunmuş olan hayvanları köyün hasta olmayan hayvanları ile
karıştırmamak;
24 - Köyde su basması olursa birleşerek selin yolunu değiştirmek;
25 - Ekine, mahsule, yemişli, yemişsiz ağaçlara, bağlara, bahçelere zarar
veren kuşları, böcekleri, tırtılları öldürmek. (Bunun için hangi türlü
kuşların ve böceklerin hangi zamanlarda ve nasıl öldürülmesi lazım geldiği
Hükümetten sorulacak ve nasıl öğretilirse öyle yapılacaktır.);
26 - Köy halkının ekilmiş ve dikilmiş mahsullerini, ağaçlarını her türlü
zarar ve ziyandan muhafaza etmek;
27 - Mecbur olmadıkça yol üzerine halkın kolaylıkla gelip geçmesine
dokunacak şeyler koymamak;
28 - Birdenbire yıkılarak altında adam ve hayvanat kalacak derecede
çürümüş veya eğilmiş duvar veya damları bir sakatlık çıkarmaması için
yıktırmak veya tamir ettirmek;
29 - (Değişik: 2/12/1925 - 684/1. md.) (Köy içinde bila zaruretin hayvan
koşturmamak).
30 - Muhafazasına mecbur oldukları yırtıcı ve azgın hayvanları başı boş
salıvermemek;
31 - Devlet parasını kıymetinden aşağı aldırtmamak;
32 - Bir adamın suda veya başka suretle başına bir felaket gelince onu
kurtarmak elinde iken yardım etmek;
33 - Köyde çürümüş ve kokmuş meyva vesair sıhhate muzır şeyler köyden
dışarıya götürülür ve gömülür;
34 - Bir hayvana götüremiyecek kadar yük yüklettirmemek;
35 - Yaylımlara başlı başına hayvan salmamak ve ortaklama çayırları
biçmemek;
36 - Bir yeri kazarak başkalarının hayvan ve davarlarının düşüp ölmesine
ve sakatlanmasına sebep olmasına meydan vermemek;
37 - İhtiyar meclisleri tarafından şahitlik için çağrılınca herhalde
gelmek ve eğer gelmiyecek kadar mazereti varsa bildirmek.
Madde 14 - Yapılması köylünün isteğine bağlı olan şeyler şunlardır:
1 - Köyün evlerinde ahırları odalardan ayrı bir yere yapmak;
2 - Ev, ahır, hela duvarlarının iç ve dışları senede bir defa
badanalanmak;
3 - Her köyün bir başından öbür başına kadar olan yolları taş kaldırım ile
döşemek;
4 - Köy mezarlığının köyden ve caddeden uzak bir yerde, suların geldiği
tarafta değil, akıp gittiği tarafta olmasına çalışmak ve etrafını duvarla
çevirerek içersine hayvan girmesinin önünü almak ve mezarlığa gübre
süprüntü dökmemek, herkes mezarlarına iyi bakmak;
5 - Köyde bir çamaşırlık yapmak;
6 - Köyde bir hamam yapmak;
7 - Pazar ve çarşı yerleri yapmak;
8 - Köyün sınırı içinde münasip yerlerde ve tepelerde orman yetiştirmek;
9 - Köyü, kasaba ve komşu köylere bitiştiren yolların iki kenarına ağaç
dikmek ve köy sınırı içindeki yabani ağaçları aşılamak;
10 - Köyde ekilip biçilen ve toplanan mahsulatın veya yapılan eşyanın
değeriyle satılabilmesi için köy namına alıcı adam aramak;
11 - Köy tarla ve bahçelerini sulamak için bütün köye ortaklama ark
yapmak;
12 - Köye ortaklama her türlü ziraat, pulluk, orak, harman makineleri
almak;
13 - Köyde peynir ve yağ yapmak için makine almak;
14 - Köye ortaklama değirmen yapmak veya getirtmek;
15 - Köylülerin giydiği esvapları köyde dokutmağa çalışmak;
16 - Köylüden berber yetiştirmek;
17 - Köylüden ayakkabıcı yetiştirmek;
18 - Köylüden nalbant, demirci, arabacı, kalaycı yetiştirmek;
19 - Ekinden çok gelir almak için yapma gübre getirtmek;
20 - Köylünün bilgisini artıracak kitap getirtmek;
21 - Yemeklik ve para ile köy fıkarasına ve öksüzlere yardım
etmek,kimsesiz çocukları sünnet ettirmek ve kızları evlendirmek için
yardım etmek ve fukara cenazelerinin kefen vesairesinin tedarikine
çalışmak;
22 - Kazaen yanan veya yıkılan fukara evlerini bütün köy yardımı ile
yapmak;
23 - Bütün köy için bankadan para kaldırmak ve tarla, bahçe, çift ve tohum
almak isteyenlere vermek ve bu paranın her sene borçlarını toplıyarak
bankaya yatırmak;
24 - Köyde güreş, cirit, nişan talimleri gibi köy oyunlarını yaptırmak;
25 - Kağnıları dört veya iki tekerlekli arabaya çevirmek ve köy parasiyle
araba yapacak ve onaracak bir tezgah açtırıp köy namına idare etmek;
26 - Her köyde köy sandığından bir ambar yaptırıp bunun bir bölmesine
harman zamanında herkesten köy namına mahsullerine göre birer miktar
zahire ödünç alınarak konulmak ve bu zahireyi muhtaç köylülere gene köy
namına yemeklik veya tohumluk olarak ödünç vermek ve her sene ambarda
artan zahireyi yeni mahsul ile değiştirmek;
27 - Her sene köy namına bir veya daha ziyade tarla ektirerek mahsulünü
imece yoliyle biçip elde ettikten ve gelecek sene için tohumu ayırdıktan
sonra artanını satarak parasını köy sandığına yatırmak;
28 - Köy namına iyi cinsten boğa, aygır, teke, koç satın almak;
29 - Köy korusu olmayan yerlerde koru yetiştirmek;
30 - Köyde sağlık işlerine bakmak üzere bir sağlık korucusu bulundurmak,
yok ise vilayet veya kaza merkezinde açılacak sağlık derslerine adam
göndererek yetiştirmek suretiyle köyde istihdam etmek;
31 - Hükümet tarafından sağlık işlerinde kullanılmak üzere verilecek
ilaçları korumak.
32 - (Ek: 12/2/1954 - 6250/1. md.) Köye elektrik tesisatı vücuda getirmek.
ÜÇÜNCÜ FASIL
İmece ve köy parası
Madde 15 - Köy işlerinin bir çoğu bütün köylü birleşerek imece ile
yapılır.
Madde 16 - (Değişik: 5/7/1939 - 3664/1 md.)
Köy gelirleri, köy işlerini gören köyün aylıklı adamlarının aylık ve
yıllıklariyle köy sınırları içinde yapılacak mecburi köy işlerine
yetmezse:
En yüksek haddi yirmi lirayı aşmamak üzere herkesin hal ve vaktine göre
köy ihtiyar meclisi kararıyla köyde oturanlara ve köyde maddi alakası
bulunanlara salma salınır.
Madde 17 - Köy parası şunlardır:
1 - İhtiyar meclisi tarafından köylüye salınacak para;
2 - İşbu kanuna göre alınacak ceza paraları;
3 - Köy namına yazılı emlak ve arazi geliri;
4 - Yoliyle vakfedilen arazi ve emlak geliri;
5 - Avarrız gelirleri (ağaç, arazi, emlak, para);
6 - Hediye ve bağışlanmış paralar ve mallar, (ianat ve teberruat);
7 - Köy namına ekilen tarla geliri;
8 - Köy tezgah ve ambar ve dükkanları geliri;
9 - Mühürlenecek ilmühaberlerden alınacak para, (bu para ihtiyar
meclisince yapılıp kaymakam veya vali tarafından tasdik olunan cetvele
göre alınır);
10 - Köy sınırı içindeki taş, kireç, tuğla, kiremit, çorak, kil gibi
ocaklardan alınacak para (nısıf kutru elliden yüz metreye kadar
olanlardan);
11 - Çay ve nehirler üzerindeki kayık ve sallardan alınacak para, (senenin
altı ayı işleyenlere mahsustur. Bundan fazla işleyenler vilayet
idarelerinindir);
12 - Köy sınırı içindeki otlaklardan ve meralardan fazlasının kira
paraları;
13 - Köyde satılmak için kesilen hayvanlardan alınacak para, (zephiye
resmi);
14 - Köy sınırı içinde satılan hayvanlardan alınacak ihtisap resmi;
15 - Köy sınırı içinde sahipsiz ağaçların ve yemişlerin geliri;
16 - Köy sınırı içindeki kaplıcalar, maden suları, (şimdiye kadar
belediye,
idarei hususiye, maliye, evkaf ve eşhas tarafından yoliyle elde edilenler
hariç);
17 - Geliri yetişmiyen köylerde muhtar, imam, katip, korucu, sığırtmaç,
danacı gibi köy adamlarının aylıkları veya senelikleri için salınacak para
veya mahsuller.
Madde 18 - Köy namına harcanacak para iki türlüdür. Biri köylünün isteğine
bağlı olmayan, diğeri köylünün isteğine bağlı olandır.
Madde 19 - (Değişik: 2/6/1934 - 2491/2 md.)
Köylünün isteğine bağlı olmayarak harcanacak paralar şunlardır :
1 - Köy muhtarının köy derneğince kesilen aylık veya seneliği,
2 - Varsa katip aylığı,
3 - Köy namına yazılı veya vakıf emlak ve arazinin vergi ve başka masrafı,
4 - Köyün mecburi işlerine lazım olacak paralar,
5 - 12 nci madde mucibince isteğe bağlı iken mecburi yapılan işlere lazım
olacak paralar,
6 - Köy işine bakacak adamların aylığı.
DÖRDÜNCÜ FASIL
Köy Muhtarının ve ihtiyar meclisi azalarının seçilme yolu
Madde 20 - (Değişik: 26/10/1933 - 2329/1 md.)
Her köyde bir köy derneği, bir köy muhtarı, bir de ihtiyar meclisi
bulunur.
Köyde 24 üncü maddeye göre köy muhtarını ve ihtiyar meclisi azalarını
seçmeğe hakkı olan kadın ve erkek köylülerin toplanmasına köy derneği
derler. Köy muhtarı ve ihtiyar meclisi azaları doğrudan doğruya köy
derneği tarafından ve köylü kadın ve erkekler arasından seçilir. Köy
muhtarı ihtiyar meclisinin başıdır.
Madde 21 - (Mülga: 18/7/1963 - 286/3 md.)
Madde 22 - (Mülga: 18/1/1984 - 2972/37 md.)
Madde 23 - Köyün imamı ile muallimi veya başmuallimi ihtiyar meclisinin
her zaman azasıdırlar.
Madde 24 - (Mülga: 18/7/1963 - 286/3 md.)
Madde 25 - (Mülga: 18/1/1984 - 2972/37 md.)
Madde 26-27 - (Mülga: 17/7/1950 - 5672/3 md.)
Madde 28 - (Mülga: 18/7/1963 - 286/3 md.)
Madde 29 - (Mülga: 17/7/1950 - 5672/3 md.)
Madde 30 - (Değişik: 26/10/1983 - 2329/2 md.)
Karı, koca, ana, baba, kız, oğul, gelin, güvey ve kardeşlerin ihtiyar
meclisinde aza olarak bir arada bulunmaları yasaktır. Bunların seçilmiş
olduğu görülür ise içlerinden en çok sayı kazanmış olan kadın veya erkek
azalıkta bırakılır. Sayıları beraber olur ise evli olan, ikisi de evli ise
yaşı büyük olan, yaşları da beraber ise çocuğu çok olan tercih olunur.
Çocuk adedi de beraber olur ise kur'a çekilerek kur'ada adı önce çıkan
azalığa alınır.
Madde 31 - 32 - (Mülga: 7/7/1950 - 5672/3 md.)
Madde 33 - (Değişik: 18/7/1963 - 286/2 md.)
a) Köy muhtarlığına ve ihtiyar meclisi üyeliğine seçildikten sonra:
1. Kısıtlı veya kamu hizmetlerinden yasaklı olanlar,
2. İzinsiz olarak yabancı Devlet resmi hizmetlerinde bulunanlar,
3. Ağır hapis cezasını gerektiren bir suçtan dolayı kesin olarak hüküm
giyenler,
4. Taksirli suçlar hariç olmak üzere 5 yıldan fazla hapis cezasiyle kesin
olarak hüküm giyenler,
5. Zimmet, ihtilas, irtikap, rüşvet, hırsızlık, dolandırıcılık,
sahtecilik, inancı kötüye kullanmak, dolanlı iflas gibi yüz kızartıcı
suçlardan biri ile kesin olarak hüküm giymiş olanlar,
6. Devletin, katma bütçeli idarelerin, özel idare ve belediyelerin,
köylerin, İktisadi Devlet Teşekküllerinin veya bunlara bağlı daire ve
müesseselerle ortaklarının ve imtiyazlı şirketlerin memur ve müstahdemi
olanlar,
7. Cumhuriyet Senatosu üyesi, milletvekili, il genel meclisi üyesi,
belediye meclisi üyesi, belediye başkanı olanlar,
8. Köy içlerinin mütaahhidi, bu işlerle ilgili kimselerin kefili veya
ortağı olanlar ve bu cihetlerden köye borçlu bulunanlar,
Muhtar ve ihtiyar meclisi üyeliğinden, il veya ilçe idare kurulunca
çıkarılırlar.
b) Köy tüzel kişiliği ile davacı ve davalı olan muhtar ve ihtiyar meclisi
üyeleri bu davalarda köy tüzel kişiliğini temsil edemezler. Yetkili
temsilciyi köy derneği seçer.
BEŞİNCİ FASIL
Muhtarın göreceği işler
Madde 34 - Köyün sınırı içinde köylüye ait işleri yapmak ve yaptırmak muh-
tarla onun başında bulunduğu ihtiyar meclisinin vazifesidir.
Madde 35 - Muhtarın göreceği işler ikiye ayrılır:
1 - Devlet işleri;
2 - Köy işleri.
Madde 36 - Muhtarın göreceği Devlet işleri şunlardır:
1 - Hükümet tarafından bildirilecek kanunları, nizamları köy içinde ilan
etmek ve halka anlatmak ve kanunlar, nizamlar, talimatlar, emirler ile
kendisine verilecek işleri görmek;
2 - Köyün sınırı içinde dirlik ve düzenliği korumak (asayişi korumak);
3 - Salgın ve bulaşık hastalıkları günü gününe Hükümete haber vermek;
4 - Hekim olmayanların ve üfürükçülerin hastalara ilaç yapmasını menetmek
ve Hükümete haber vermek;
5 - Köylünün çiçek ve bulaşık hastalıklar aşısı ile aşılanıp hastalıktan
kurtulmasına çalışmak;
6 - Köye gelip gidenlerin niçin gelip gitmekte olduklarını anlamak ve
bunlar içinde şüpheli adamlar veyahut ecnebiler görülürse hemen yakın
karakola haber vermek;
7 - Her ay içinde köyde doğan, ölen, nikahlanan ve boşananların defterini
yapıp ertesi ayın onuncu gününden evvel nüfus memuruna vermek ve köyün
nüfus defterini birlikte götürerek vukuatı yürüttürmek;
8 - Vergi toplamak için gelen tahsildarlara yol göstermek, yardım etmek ve
tahsildarların yolsuzluğunu görürse Hükümete haber vermek.
9 - Asker toplamak ve bakaya ve kaçakları Hükümete haber vermek;
10 - Köy civarında eşkıya görürse Hükümete haber vermek ve elinden gelirse
tutturmak;
11 - Köylünün ırzına ve canına ve malına el uzatan ve Hükümet kanunlarını
dinlemiyen kimseleri köy korucuları ve gönüllü korucularla yakalattırarak
Hükümete göndermek;
12 - Köy sınırı içinde yangın ve sel olursa köylüleri toplayıp söndürmeğe
ve çevirmeğe çalışmak, (orman yangınlarında sınırdan dışarı olsa dahi
yardıma mecburdurlar.);
13 - Mahkemelerden gönderilen celpname ve her türlü tezkere ve hükümleri
lazım gelenlere bildirerek istenilen işleri yapmak ve mahkeme mubaşirine
ve jandarmaya vazifesinde kolaylık göstermek;
14 - İhzar ve tevkif müzekkereleri (bazı adamların kanun namına
tutulmasını emreden mahkeme kağıdı) gösterildikte aranılan kimseleri
kağıdı getirenlere tutturmak;
15 - Zarar görenlerin şikayeti ve bilip işidenlerin haber vermesi üzerine
sorup araştırmak;
16 - Bu kanunda ismi geçen davaları ihtiyar meclisine söyleyip hükmünü
almak.
Madde 37 - Muhtarın göreceği köy işleri şunlardır:
1 - 13 üncü maddede sayılan işleri ihtiyar meclisi ile görüşerek yapmak ve
yaptırmak;
2 - 14 üncü maddede sayılan işlerin yapılabilmesi için köylülere öğüt
vermek;
3 - İhtiyar meclisi ile görüştükten sonra köylüyü işe çağırmak;
4 - İhtiyar meclisi kararı ile köy işlerine harcanacak parayı toplamak;
5 - Köy işlerine harcanacak parayı topladıktan sonra harcamak için emir
vermek;
6 - Bir ay içinde nerelere ve ne kadar para harcamış ise gelecek ay
başında hesabatını ihtiyar meclisine vermek;
7 - Köy işlerinde hem davacı, hem hasım olarak mahkemede bulunmak ve
isterse mahkemeye diğer birini yerine (vekil) göndermektir.
Madde 38 - Köy muhtarına köy işlerini gördükleri zaman karşı gelen ve kötü
söyliyenler Devlet memuruna karşı koyanlar gibi ceza görürler.
Madde 39 - Muhtar yazılarını köy katibine yazdırır. Köyde katip bulunmazsa
bu işi köyün muallimine ve yoksa imamına yaptırır.
Madde 40 - Köy muhtarının köylü faydasına olmayan kararlarını kaymakam
bozabilir. Fakat, onun yerine kaymakam kendiliğinden karar veremez. Karar,
gene köylü tarafından verilir.
Madde 41 - (Değişik: 18/7/1963 - 286/2 md.)
İl merkezine bağlı köylerde vali, ilçelere bağlı köylerde kaymakamlar,
muhtarın köy işlerini ve kanunlarla verilen diğer görevlerini yapmadığını
görürlerse muhtara yazılı ihtarda bulunurlar. Buna rağmen iş görmiyen
muhtar, yetkili idare kurulu kararıyla görevinden uzaklaştırılır.
İhtiyar meclisinin göreceği işler
Madde 42 - İhtiyar meclisi en az haftada bir defa toplanıp konuşur.
İhtiyar meclisini muhtar toplanmağa çağırır. İhtiyar meclisi köy
muhtarının çağırmadığı ve meclisin toplanma günü olmadığı vakitlerde dahi
köy muhtarına haber vererek kendi isteği ile toplanabilir.
Madde 43 - İhtiyar meclisi köy işlerini en ziyade lazım olandan başlayarak
bir sıraya koyar ve biri yapılıp bittikten sonra sırasiyle hepsini köylüye
gördürmeğe çalışır. Evvel yapılması lazım gelen sağlık, yol, mektep
işlerinin geri bırakıldığı haber alınır veya şikayet edilirse köyün bağlı
olduğu kaymakam veya vali tarafından gösterilen yolda yapılır.
Madde 44 - İhtiyar meclisinin göreceği işler şunlardır:
1 - İhtiyar meclisi köylüye ait işleri konuşur ve hangi işleri köylü
tarafından kendileri çalışarak doğrudan doğruya ve hangi işlerin para ile
veya ırgat ile görülebileceğine karar verir. "Köy işlerinden köy
ahalisinin imece ile çalışarak yapacakları işi, köylünün çift ve çubuğu
ile uğraşmadıkları boş zamanlara bırakır."
2 - (Değişik: 12/2/1954 - 6250/2 md.) İhtiyar Meclisi bu Kanunun 13 ve 14
üncü maddelerinde yazılı mecburi ve ihtiyari işleri yapmak için lüzumu
halinde köy sınırı içindeki gayrimenkulleri değer pahasiyle satın alır.
Mal sahibi razı olmazsa köyün bağlı bulunduğu kaza veya vilayet idare
heyeti işi gözden geçirir. İdare heyetinin kararına söz yoktur.
3 - Tarlası olmayan veya yetişmiyen köylüye köyün sınırı içinden boz
haliden bir parça ayırıp vermek ve tasarrufu malsandığına veya sair
dairelere geçmiş olan araziyi köy namına satın alıp arazisi olmayanlara
vermek ve bedelini taksitle köy sandığına ödetmek mecburidir.
4 - İhtiyar meclisi köylünün kaçar gün çalışacağını kestirir.
5 - Köy işi için beher köylüye haline göre salınacak paranın ne olacağını
keser.
Madde 45 - Paranın harcanmasında hiçbir fenalık olmamasına ve faydasız
yere para verilmemesine köy muhtarı ve ihtiyar meclisi azaları göz kulak
olurlar ve paranın harcanmasında fenalık ve yolsuzluk olduğu Hükümetçe
anlaşılırsa kaza idare meclisinin hükmü ile Tahsili Emval Kanununa göre
köy muhtarı ve ihtiyar meclisi azasının malları satılarak köylünün parası
ödenir.
Madde 46 - (Değişik: 7/7/1950 - 5672/2 md.)
Mecburi işleri gördürmiyen ve toplanması isteğe bağlı olmayan paraları
toplamayan ve toplattırmayan köy muhtarı ve ihtiyar meclisi üyelerine
köyün bağlı bulunduğu idare kurulunca 10 liradan 50 liraya kadar para
cezası hükmolunur. Bu ceza Maliyece Tahsili Emval Kanununa tevfikan tahsil
ve köy sandığına teslim olunur.
İki ve daha ziyade köylere düşen işler
Madde 47 - İki ve daha ziyade köyler arasındaki işler için o köylerin
muhtar ve ihtiyar meclisleri kendi aralarında kararlaştıracakları bir
köyde toplanarak konuşurlar ve ne türlü yapılacağını ve her köyün o işte
ne türlü yardım edeceğini kararlaştırırlar ve ondan sonra Hükümete haber
vererek alacakları izne göre işe başlarlar.
Madde 48 - İki veya daha ziyade köylere düşen işler için köylerin ihtiyar
meclisleri kendi aralarında anlaşamazlarsa bunlardan bir tarafın dilemesi
üzerine köyün bağlı olduğu Hükümet reisi işe karışır ve o köylerin ihtiyar
meclislerini toplıyarak işi bitirir.
ALTINCI FASIL
İhtiyar meclislerinin göreceği davalar
Madde 49 - 52 - (Mülga: 18/7/1963-286/3 md.)
Madde 53 - İhtiyar meclisleri köylünün iki tarafın uzlaşmasiyle
bitirilebilen her türlü işlerini görürler. (Sulh).
Madde 54 - 55 - (Mülga: 2/7/1941 .4081/36 md.)
Madde 56 - 13 üncü maddede yazılan mecburi işleri yapmıyan köylüden
ihtiyar meclisinin kararıyla haline göre bir kuruştan yüz kuruşa kadar
ceza alınır. Ceza parasını vermiyenler hakkında (66) ncı maddeye göre
muamele yapılır. Cezaya mahküm olan adam o işten gene kaçarsa evvelki ceza
iki kat olarak alınır.
İhtiyar meclisince salınan parayı ödemeyenlerden iki katı (66) ncı maddeye
göre tahsil olunur.
YEDİNCİ FASIL
Davaların nasıl görüleceği
Madde 57 - 65 - (Mülga: 18/7/1963-286/3 md.)
Madde 66 - Köyce salınan parayı ve ihtiyar meclisince hükmedilen paraları
vermiyenlere yirmi bir gün zarfında borcunu vermesi için köy muhtarı
tarafından haber gönderilir. Yirmi bir günün sonunda borçlu gene borcunu
vermezse ihtiyar meclisinin mazbatası Hükümete gönderilir. Vali veya
kaymakam veya nahiye müdürü aşağıdaki usule göre parayı tahsil ve köy
sandığına veya ihtiyar meclisi vasıtasıyle alacaklılara teslim eder. Şöyle
ki:
1 - Borçlu veya cezalıya lazım olandan gayri ev eşyası satılmak suretiyle
alınır. Fazla eşyası bulunamazsa veyahut alınan eşya borcu ödeyemezse bir
yerden diğer bir yere götürülebilen diğer malları, bu da yoksa tarla bağ
ve bahçe gibi bir yerden diğer bir yere götürülemiyen malları satılır.
Çift ve çubuğu ve çift hayvanatı satılamaz.
2 - Ev eşyasiyle bir yerden diğer bir yere naklonulabilen her nevi eşya
haczi gününden başlayarak üç gün içinde ihtiyar meclisinin gözü önünde ve
kasabada belediye vasıtasıyle sattırılır. Yetecek kadarı köy sandığına
veya alacaklıya ve üst tarafı mal sahibine verilir. Üç gün içinde borcunu
verenlerin malı geri verilir.
3 - Oturduğu ev ile geçimi için lazım olan tarla, bağ, b ahçenin ve dört
senelik mahsulü veya kirası borca yetişen ve bir yerden diğer yere
götürülemiyen malların satılması yasaktır.
4 - Haczolunan ve bir yerden diğer yere götürülemiyen mallar yirmi gün
müddetle müzayedeye çıkarılır. Bu müddet bittikte sürülen peyler kafi
görülürse on gün müddetle askıya alınır ve on gün bitince herkaç kuruşa
çıkmış ise Hükümetçe talibine ihale olunur.
5 - Satılan şeylere köy ihtiyar meclisi azaları doğrudan doğruya kendileri
veya başkaları vasıtasiyle pey süremezler ve satın alamazlar.
Madde 67 - (Mülga: 18/7/1963-286/3 md.)
SEKİZİNCİ FASIL
Köy korucuları ve göreceği işler
Madde 68 - Köy sınırı içinde herkesin ırzını, canını ve malını korumak
için köy korucuları bulundurulur.
Madde 69 - Her köyde en aşağı bir korucu bulunur. Nüfusu binden yukarı
köylerde her beş yüz kişiye bir korucu daha tutulur.
Madde 70 - Korucular ihtiyar meclisi tarafından tutulur ve köy muhtarının
vereceği haber üzerine kaymakamın buyurultusu ile işe başlar.
Madde 71 - (Değişik: 12/5/1928 - 1256/1 md.)
Korucuların 22 yaşından küçük ve altmış yaşından büyük olmaması ve bir
cürüm ile cezalandırılmamış ve iyi huylu tanınmış bulunması ve herkesle
kavga çıkarmak, serhoşluk gibi huysuzlukları olmaması şarttır.
Madde 72 - Korucular köy muhtarının emri altındadır. Resmi işlerde onun
her emrini tutmağa mecburdur.
Madde 73 - Korucular silahlıdırlar. Kendilerine karşı gelenler jandarmaya
karşı gelmiş gibi ceza görürler.
Madde 74 - Köy muhtarı ve ihtiyar meclisi mahsul zamanlarında çapulcular
ve eşkiya türemiş ise yağmadan köy halkını korumak için köylünün eli silah
tutanlarından lüzumu kadarını gönüllü korucu ayırarak bunların isimlerini
bir kağıda yazıp kaymakama götürür. Kaymakamın müsaadesi olursa bu gönüllü
korucular asıl korucularla beraber yağmacılara ve eşkiyaya karşı köy ve
köylüyü korurlar.
(Ek: 26/3/1985 - 3175/1 md.; Değişik: 7/2/1990 - 3612/2 md.) Bakanlar
Kurulunca tespit edilecek illerde; olağanüstü hal ilanını gerektiren
sebeplere ve şiddet hareketlerine ait ciddi belirtilerin köyde veya
çevrede ortaya çıkması veya ne sebeple olursa olsun köylünün canına ve
malına tecavüz hareketlerinin artması hallerinde de, Valinin teklifi ve
İçişleri Bakanlığının onayı ile yeteri kadar "geçici köy korucusu"
görevlendirilebilir. Bu şekilde görevlendirilen geçici köy korucularına
görevleri süresince ödenecek ücret ile hizmetin bitiminde verilecek
tazminat miktarı ve giyim bedelleri İçişleri ile Maliye ve Gümrük
Bakanlıklarınca müştereken tespit edilir ve Maliye ve Gümrük Bakanlığı
bütçesinin ilgili transfer harcamaları bölümünden İçişleri Bakanlığı
bütçesine aktarılacak ödenekten bu Bakanlıkça karşılanır.
(Ek : 26/3/1985 - 3175/1 md.) Köy Korucuları ve Geçici Köy Korucularının
görevde bulundukları süre içinde yaralanmaları, sakatlanmaları veya
ölümleri halinde "2330 sayılı Nakdi Tazminat ve Aylık Bağlanması Hakkında
Kanun" hükümleri uygulanır.
Madde 75 - Koruculara verilecek silahlar ve cephaneler Hükümet tarafından
ihtiyar meclisine mazbata mukabilinde demirbaş olarak verilir.
Madde 76 - Korucular kendilerine verilen resmi silah ve cephaneleri ancak
kendileri kullanırlar. Başkalarına emanet veremezler.
Madde 77 - Korucular aşağıdaki hallerde silah kullanabilirler:
1 - Vazifesini yaparken kendisine saldıran ve hayatını tehlikeye koyan
kimselere karşı hayatını korumak için mecburi olursa;
2 - Vazifesini yaparken ahaliden bir kimsenin can veya ırz tehlikesi
altında kaldığını görür ve onu kurtarmak için başka bir çare bulamaz da
bunalırsa;
3 - Cürmü meşhutta (yani yapılırken veyahut yapıldıktan sonra henüz izi
meydanda iken) bir cinayetin failini yahut maznun bir şahsı yakalamak
istediği halde o kimse silahla karşı korsa;
4 - Tutulan bir cani kaçar ve "dur" emrini dinlemez ve onu tekrar
yakalamak için silah kullanmaktan başka çare bulunmazsa;
5 - Eşkiya takibi sırasında yatak olan yerlerden süpheli bir adam çıkar ve
korucunun "dur" emrine itaat etmeyip kaçarsa.
Yukarda sayılan ahvalden maada korucu silahını kullandığından dolayı ceza
görür. Korucu silah kullanmağa mecbur olduğu zaman bile mümkün mertebe
öldürmeksizin yaralıyarak tutmağa dikkat eder.
Madde 78 - (Değişik: 22/9/1941 - 4114/1 md.)
1 - (Değişik: 4/7/1988 - KHK - 336/1 md.; Aynen Kabul: 7/2/1990-3612/3
md.)
Korucuların kıyafetleri ve silahlarının şekli İçişleri Bakanlığınca tayin
olunur.
2 - Korucu elbiselerinin parası köy gelirinden senede bir defa verilir.
İki senede bir de gocuk veya kepenek verilir.
3 - Korucular, ellerine verilen koruculuk cüzdanını daima üzerinde
bulundurur ve korucusu olduğu köyün adı kalın yazı ve vilayet ve kaza
adları ince yazı ile yazılmış olmak üzere gösterilen örneğe göre pirinçten
bir levhayı göğüslerinin sol tarafına daima asmağa mecburdurlar.
4 - Korucuların taşıyacakları silahların cinsi harb silahlarındandır.
Madde 79 - Ölen veya koruculuğu bırakan veyahut çıkarılan korucuların
silah, fişek, tezkere ve levhaları ve gocuk veya kepeneği, yerlerine
geleceklere verilmek üzere köy muhtarı tarafından alınıp saklanır.
Madde 80 - Vazifesinde kayıtsızlığı ve tenbelliği ve aşağıda sayılan yasak
işleri yapan korucular, ihtiyar meclisi tarafından ilk defasında tekdir,
ikincisinde tevbih olunur ve her iki ceza da tezkerelerine işaret edilir.
Üçüncü defasında işten çıkarılır.
Madde 81 - Koruculara yasak olan işler şunlardır:
1 - Koruculuktan başka iş yapmak: mesela dükkan, kahvehane, han açıp
işletmek veya bunlara ortaklık etmek;
2 - Köylüden herhangi birinin veya kendi hizmetinde bulunmak için izinsiz
vazifesini terketmek;
3 - Koruduğu bağ ve bahçe ve ekinlerden fuzili faydalanmak;
4 - Kendi hayvanlarını otlatmak ve köye çobanlık etmek;
5 - Levha, elbise ve silah ve cüzdanını üzerinde taşımamak veya
değiştirmek.
Madde 82 - Silahını ve cephanesini kayıtsızlığı yüzünden kaybeden veya
isteğiyle aharın eline geçmesine sebep olan korucu hemen çıkarılarak
hakkında ayrıca ceza yapılmak üzere Hükümete haber verilir ve silah ve
cephane parası ödettirilir.
DOKUZUNCU FASIL
Köy imamları
Madde 83 - Köy imamları köy derneğinin intihabı ve müftünün buyurultusiyle
tayin olunurlar. Bu kanunun neşri tarihinde mevcut olan imamlar yeniden
buyrultu almağa mecburdurlar.
Madde 84 - İmam olacaklar yirmi dördüncü maddeye göre (ikinci fıkrasından
başka) lazım gelen sıfatları haiz olmakla beraber ilmihal, amalierbaa ve
kafi derecede Türkiye coğrafyası ve Türk ve İslam tarihini ve sağlık
işlerini bilmek ve okunaklı yazı yazmak lazımdır.
Madde 85 - Köy imamlarına köyce şimdiye kadar ne veriliyorsa gene o
verilecektir. Ancak verilen şeyler, ihtiyar meclisi vasıtasiyle toplanır
ve verilir.
Madde 86 - Bir köyde birden fazla imam bulunursa ihtiyar meclisinde aza
olarak bulunacak imamı kaymakam seçer.
ONUNCU FASIL
Müteferrik maddeler
Madde 87 - Türkiye Cumhuriyeti tabiiyetinde bulunmıyan gerek şahıslar,
gerek şahıs hükmünde olan cemiyet ve şirketlerin (eşhası hususiye ve
hükmiye) köylerde arazi ve emlak almaları memnudur.
(Ek fıkra: 21/6/1984-3029/2 md.; İptal: Anayasa Mahkemesinin 13/6/1985
tarih, E. 1984/14, K. 1985/7 sayılı Kararı ile.)
(Ek fıkralar: 22/4/1986-3278/2 md.; İptal: Anayasa Mahkemesinin 9/10/1986
tarih, E. 1986/18, K. 1986/24 sayılı kararı ile.)
Madde 88 - Ecnebi tebaası köylerde ikamet etmek için Dahiliye Vekaletinden
resmi tezkere alacaklardır. Bu tezkerelerin verilip verilmemesi ve ikamet
müddetlerinin azaltılıp çoğaltılması Dahiliye Vekaletine aittir.
Madde 89 - İşbu Köy Kanunu kadın ve erkek nüfusu yüz elliden yukarı olan
köyler içindir. Nüfusu yüz elliden aşağı olan köyler bu kanuna göre köy
ahalisinden seçim hakkı olanların yarısından çoğunun istemesiyle
etrafındaki bir saat ve ondan aşağı olan köylerden birine bağlanırlar
veyahut vali veya kaymakam bu kanunun hangi maddeleri yapılacağını ayrıca
emreder. Bu kabil köyler hiçbir köye bağlanmaz ve vali veya kaymakam da
hiçbir emir vermezse eski göreneklerine göre işlerini yaparlar.
Madde 90 - Yüz elli nüfustan aşağı birkaç köy bir arada bulunursa her
köydeki seçim hakkı onların yarısından çoğunun isteğiyle birleşerek bu
kanuna göre bir köy olurlar.
Madde 91 - İşbu kanunun bir tanesini köy odasında diğer bir tanesini de
köyün cami veyahut mektebinde bulundurmayan köy muhtarı kaymakamın emriyle
köy sandığına beş lira ceza parası verir.
Madde 92 - İşbu kanundaki cezayinakdiler köy sandığının varidatıdır.
Madde 93 - Köy mühürleri bu kanuna merbut numune veçhile bir çeşitle
vilayetlerce yaptırılıp gönderilir. Köy mühürü bir kutu içinde
bulundurulur ve üzeri ihtiyar meclisinin en az iki azası tarafından
mühürlenir ve ihtiyar meclisi önünde açılır.
Madde 94 - İşbu Köy Kanunu köy mekteplerinde çocuklara belletilir.
Madde 95 - İşbu kanuna muhalif ve köylere ait bütün kanunlar, nizamlar ve
maddeler kaldırılmıştır.
Ek Madde 1-(5/7/1939 tarih ve 3664 sayılı Kanunun 2 nci maddesi hükmü
olup, ek maddeye çevrilerek teselsül için numaralandırılmıştır.)
Salma köyde oturanlar için hane başına tevzi edilir. Bir hanede
oturanların kendilerine ait gelirleri olduğu takdirde bunlar dahi ayrı
hane sahibi sayılırlar. Salma tevzi edilirken her hanenin tediye kudreti
esas olarak gözönünde tutulur.
Köy haricinde oturup da köyde maddi alakası bulunanların vergi miktarı, o
köydeki alaka ve istifadelerinin derecesi nisbetiyle ölçülür ve ona göre
tayin olunur.
Ek Madde 2 - (5/7/1939 tarih ve 3664 sayılı Kanunun 3 üncü maddesi hükmü
olup, ek maddeye çevrilerek numarası teselsül ettirilmiştir.) Köyün
aylıklı adamlarının ücretleriyle mecburi işlerden başka hiç bir iş için ve
hiç bir nam ve maksatla salma salınamaz. Bu suretle toplanan paralar bu
işlerden maada hiç bir yere ve hizmete tahsis olunamaz.
Ek Madde 3 - (5/7/1939 tarih ve 3664 sayılı Kanunun 4 üncü maddesi hükmü
olup, ek maddeye çevrilerek numarası teselsül ettirilmiştir.) Köy İhtiyar
meclisi salınacak salmanın nisbet, cins ve mikdarını İkincikanun ayı
içinde tayin ve tevzi cetvellerini tanzim ederek on beş gün müddetle
umumun görebileceği yerlere asmak suretiyle ilan ve hariçte bulunanlara
tebliğ eder. Salınan salmalarda kanun hükümlerine uygunsuzluk veya
nisbetsizlik olduğunu iddia edenler ilan veya tebliğ müddetinin hitamından
itibaren on gün içinde itirazlarını köy muhtarına söylerler veya yazı ile
bildirirler ve müracaatlarını tutulacak deftere yazdırarak bir ilmühaber
alırlar.
Köy ihtiyar meclisi bir hafta içinde itirazlara bakarak kararını vermeğe
ve itiraz edenlere bildirmeğe mecburdur. Bu kararlar aleyhine tebliğ
tarihinden itibaren on beş gün içinde merkez kazasında valiye, diğer
kazalarda kaymakamlara müracaat edilebilir. Bunların verecekleri kararlar
kat'i olup aleyhine Devlet Şurasına müracaat edilemez.
Ek Madde 4 - (5/7/1939 tarih ve 3664 sayılı Kanunun 5 inci maddesi hükmü
olup, ek maddeye çevrilerek numarası teselsül ettirilmiştir.) Salma
kararlarının köy karar defterine geçirilmesi ve tadilatının işaret
olunması mecburidir.
Ek Madde 5 - (5/7/1939 tarih ve 3664 sayılı Kanunun 6 ıncı maddesi hükmü
olup, ek maddeye çevrilerek numarası teselsül ettirilmiştir.)
Salma mükellefiyetini aynen veya nakden ifa edemeyenler bedenen
çalıştırılabilirler.
Ek Madde 6 - (Ek: 18/7/1963 - 286/1 md.) Seçim tutanaklarının verilmesi
ilçe seçim kurullarına aittir. Bu kurullar, muhtarlığa ve ihtiyar meclisi
asil ve yedek üyeliklerini kazananların tutanaklarını geciktirmeksizin
verir. İlçe seçim kurulu başkanı köy muhtarlığına ve ihtiyar meclisi asıl
ve yedek üyeliğine seçilenleri gösteren tutanağın bir suretini o seçim
çevresinde derhal ilan ettirir. Diğer bir suretini de bir hafta süre ile
ilçe seçim kurulu kapısına astırır.
Muhtarlıkları, ihtiyar meclisi asıl ve yedek üyeliklerini kazananların
köyler itibariyle bir listesi ilçe seçim kurullarınca vali veya
kaymakamlara verilir.
Ek Madde 7 - (Ek: 18/7/1963-286/1 md.) İlçe seçim kurullarının
kararlarına; 26 Nisan 1961 tarihli ve 298 sayılı Seçimlerin Temel
Hükümleri ve Seçmen Kütükleri hakkındaki Kanunun 129 uncu maddesinde
belirtilen süreler içinde, Seçimin iptaline dair kararlarına da 15 gün
zarfında, İl seçim kurullarına itiraz edilebilir. İl seçim kurulları
itirazları inceliyerek en geç bir ay içinde kesin olarak karara bağlarlar.
İl seçim kurullarınca muhtar ve ihtiyar meclisi seçimlerinin iptali
halinde aşağıda yazıldığı şekilde hareket edilir.
A) Muhtar ve ihtiyar meclisi seçimi iptal edilmişse eski muhtar ve ihtiyar
meclisi yeni seçim yapılıncaya kadar görevlerine devam ederler.
B) Sadece muhtar seçimi iptal edilmişse yeni muhtar seçilinceye kadar
muhtarlık görevlerini yeni seçilen birinci üye görür. (Muhtarın geçici
olarak görevini yapamıyacağı hallerde de görevi, aldıkları oy sırasına
göre üyeler tarafından yürütülür.)
C) Yalnız ihtiyar meclisi seçimi iptal edilmişse eski meclis yeni seçime
kadar görevine devam eder.
Ek Madde 8 - (18/7/1963 - 286/1 md. ile gelen ek 9 uncu madde hükmü olup
madde numarası teselsül ettirilmiştir.) Devlet İstatistik Enstitüsü İlçe
seçim kurulları tarafından seçimi takip eden bir ay zarfında kendisine
intikal ettirilecek belgelere dayanarak köyler itibariyle seçmenler
sayısını, oy kullananlar sayısını ve muteber sayılan oy sayısını, seçimi
takip eden bir yıl içinde yayımlar.
Ara seçimlerinin sonuçları Devlet İstatistik Enstitüsü tarafından
yayımlanmaz.
Ek Madde 9 - (20/5/1987-3367/1 md. ile gelen ek 11 inci md. hükmü olup
madde numarası teselsül ettirilmiştir.)
Köy muhtarı, köy ihtiyar meclisinin olumlu kararını aldıktan sonra, köy
yerleşme planının yapılmasını bağlı bulunduğu mülki amirinden talep
edebilir.
Köy yerleşme planı, köy yerleşik ve gelişme alanını ihtiva eder.
Ek Madde 10 - (20/5/1987-3367/1 md. ile gelen ek 12 inci md. hükmü olup
madde numarası teselsül ettirilmiştir.) Valilikçe resen veya köy
muhtarının talebi uygun bulunduğu takdirde, köy yerleşme planının
yapılması için Köy Yerleşme Alanı Tespit Komisyonuna gönderilir. Köy
Yerleşme Alanı Tespit Komisyonu, Vali Yardımcısı başkanlığında Maliye ve
Gümrük, Bayındırlık ve İskan, Tarım Orman ve Köyişleri Bakanlıkları ve
Tapu Kadastro Genel Müdürlüğü mahalli kuruluşlarının birer teknik elemanı
ile köy temsilcisinden oluşur. Gerektiğinde bu komisyona ilgili diğer
kuruluşlardan da uzman eleman iştirak ettirilir.
Komisyon, köyün halihazır ve gelişme durumunu dikkate alarak, konut ve
genel ihtiyaçlarına göre köy yerleşme planını düzenler. Bu plan üzerinde
Tarım Orman ve Köyişleri Bakanlığı, meri İmar Kanunu ve bu konudaki
yönetmelik hükümlerine tabi olmaksızın, parsellerin konumunu belirleyen
işleri yapar veya yaptırır. Bu plan valilikçe onaylanarak kesinleştirilir
ve yürürlüğe girer.
Ek Madde 11 - (20/5/1987-3367/1 md. ile gelen ek 13 üncü md. hükmü olup
madde numarası teselsül ettirilmiştir.)
Komisyon kararı ve köy yerleşme planı köy muhtarlığına tebliğ edilir.
İtiraz edilmezse valinin onayı ile kesinleşir. Köy muhtarı köy ihtiyar
meclisinin kararına dayanarak komisyon kararına karşı en geç 30 gün içinde
valiliğe itiraz edebilir, itiraz valilikçe 15 gün içinde karara bağlanır.
Bu karar kesindir.
Kesinleşen kararlar Tarım Orman ve Köyişleri Bakanlığı tarafından
uygulanır.
Ek Madde 12 - (20/5/1987 - 3367/1 md. ile gelen ek 14 üncü md. hükmü olup
madde numarası teselsül ettirilmiştir.)
Köy yerleşme planında konut alanı ve köy genel ihtiyaçlarına ayrılan
yerler, Devletin hüküm ve tasarrufu altında bulunan mera, yaylak,
seyrangah, yol, harman ve panayır yerleri gibi alanlar ve Hazinenin
mülkiyetinde olup kamu hizmetine tahsis edilmemiş taşınmaz mallar köy
yerleşme planının onayı ile bu vasıflarını kendiliğinden kaybeder ve
valiliğin talebi üzerine köy tüzelkişiliği adına resen tapuya tescil
edilir.
Ek Madde 13 - (20/5/1987 - 3367/1 md. ile gelen ek 15 inci md. hükmü olup
madde numarası teselsül ettirilmiştir.) Köy tüzelkişiliği adına, köy
yerleşme planına göre en çok 2000 m2 olmak üzere tescil edilen parseller
köyde ikamet eden ve köy nüfusuna kayıtlı olup evi bulunmayan ihtiyaç
sahiplerine ihtiyar meclisi kararı ile rayiç bedel üzerinden satılır.
Satış bedeli peşin veya en çok 5 yılda ve 5 eşit taksitle tahsil edilerek,
o köyün imar işlerinde kullanılmak üzere köy sandığına yatırılır.
Köy ihtiyar meclisince satılan parseller üzerine satış tarihinden itibaren
en geç 5 yıl içinde bina yapılması zorunludur.
Hak sahipleri bu yerleri 10 yıl müddetle başkalarına devir ve temlik
edemezler.
Ek Madde 14 - (20/5/1987 - 3367/1 md. ile gelen ek 16 ncı md. hükmü olup
madde numarası teselsül ettirilmiştir.)
6831 sayılı, Orman, 2634 sayılı Turizmi Teşvik, 2863 sayılı Kültür ve
Tabiat Varlıklarını Koruma, 1051 sayılı Kanunla değişik 7269 sayılı Umumi
Hayata Müessir Afetler Dolayısıyla Alınacak Tedbirlerle Yapılacak
Yardımlara Dair ve 2565 sayılı Askeri Yasak Bölgeler ve Güvenlik Bölgeleri
Kanunları bu Kanun kapsamı dışındadır.
Bu Kanunun hükümleri, belediye mücavir alanında bulunan köyler için,
valinin teklifi ve Bayındırlık ve İskan Bakanlığının onayı ile uygulanır.
Ek Madde 15 - (20/5/1987 - 3367/1 md. ile gelen ek 17 inci md. hükmü olup
madde numarası teselsül ettirilmiştir.)
Komisyonun teşkili, çalışma ve karar verme esas ve usulleri, köy
tüzelkişiliği adına yapılacak tesciller, köy yerleşme planı düzenleme esas
ve usulleri, ihtiyaç sahiplerinde aranan vasıflar, devir yasakları,
taşınmaz malların amaca uygun kullanılma esasları, rayiç bedel tayini,
satış esasları ve diğer hususlar, bir yönetmelikle belirlenir.
Bu yönetmelik, kanunun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren en geç iki ay
içinde Tarım Orman ve Köyişleri Bakanlığı ile Tapu ve Kadastro Genel
Müdürlünce ve ilgili kuruluşların görüşleri alınarak hazırlanır.
Madde 96 - İşbu kanunun hükümleri neşir ve ilanı tarihinden başlar.
Madde 97 - İşbu kanunun hükümlerini yaptırmağa Dahiliye ve Adliye
Vekilleri memurdur.