İDDK, Lisansüstü Eğitim ve Öğretim Yönetmeliği'ne açılan bir davayı karara bağladı

İdari Dava Daireleri Kurulu, 01/07/1996 tarih ve 22683 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan Lisansüstü Eğitim ve Öğretim Yönetmeliği'nin 06/02/2013 tarih ve 28551 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan Yönetmelikle değişik 2. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendi ile Geçici 3. maddesi yönünden karar verilmesine yer olmadığına, 20/04/2016 tarih ve 29690 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan Lisansüstü Eğitim ve Öğretim Yönetmeliği'nin Geçici 1. maddesinin 3. fıkrası yönünden davanın reddine karar veren 8. Daire kararını onadı.

Davacı düzenlemede bahsi geçen tarihten bir gün sonra kayıt yaptırmıştı

20/04/2016 tarih ve 29690 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan Lisansüstü Eğitim ve Öğretim Yönetmeliği'nin 16. maddesinde, doktora programına başvurabilmek için tezli yüksek lisans diplomasına sahip olma şartının düzenlendiği; dava konusu Geçici 1. maddesinin 3. fıkrasında, 06/02/2013 tarihinden önce tezsiz yüksek lisans programlarına kayıtlı olan veya mezun olan öğrencilerin doktora programlarına başvurabileceği şeklinde geçiş hükmüne yer verildiği, davacının ise 07/02/2013 tarihinde Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Ana Bilim Dalı Tezsiz Yüksek Lisans Programına kesin kayıt yaptırdığının görüldüğü

Doktora programına başvurabilmek için tezli yüksek lisans diplomasına sahip olma şartını bir günle kaçıran davacının talebi haklı bulunmadı

Bu durumda, usulde paralellik ilkesi gereğince değişen ihtiyaçlar ve karşılaşılan aksaklıklar dikkate alınarak dava konusu Yönetmelik'in değiştirilmesi hususunda idarenin takdir yetkisinin bulunduğu, bu takdir yetkisi kapsamında davalı idarece yapılan Yönetmelik değişikliği ile tezsiz yüksek lisans programlarından mezun olanların doktora programlarına başvuramayacağının düzenlendiği, dava konusu Geçici 1. maddenin 3. fıkrasının ise anılan Yönetmelik değişikliğine ilişkin geçiş hükmü niteliğinde olduğu ve 06/02/2013 tarihinden önce tezsiz yüksek lisans programlarına kayıt yaptıranların mevcut kazanılmış haklarının ve beklentilerinin korunduğu anlaşıldığından, söz konusu düzenlemede hukuka aykırılık görülmediği,

Öte yandan, Anayasa Mahkemesinin kararlarında da istikrarlı bir şekilde ifade edildiği üzere, Anayasa'nın 10. maddesinde yer verilen eşitlik ilkesi ile eylemli değil, hukuksal eşitlik öngörüldüğü; eşitlik ilkesinin amacının, aynı durumda bulunan kişilerin kanunla aynı işleme tabi tutulmalarını sağlamak ve kişilere kanunlar karşısında ayrım yapılmasını ve ayrıcalık tanınmasını önlemek olduğu; bu ilkeyle, aynı durumda bulunan kimi kişi ve topluluklara ayrı kurallar uygulanarak kanun karşısında eşitliğin ihlalinin yasaklandığı; kanun önünde eşitlik ilkesinin, herkesin her yönden aynı kurallara bağlı tutulacağı anlamına gelmediği; durum ve konumlarındaki özellikler nedeniyle, kimi kişiler ya da toplulukların değişik kurallara tabi tutulmasının, Anayasa'nın öngördüğü eşitlik ilkesine aykırılık teşkil etmediği; bu bağlamda dava konusu düzenlemede eşitlik ilkesine aykırı bir hususun bulunmamaktadır.

T.C.
D A N I Ş T A Y
İDARİ DAVA DAİRELERİ KURULU
Esas No: 2024/1816
Karar No: 2025/1371

İSTEMİN KONUSU:
Danıştay Sekizinci Dairesinin 07/12/2023 tarih ve E:2020/1339, K:2023/6937 sayılı kararının, davacı tarafından esas yönünden, davalı idarelerden Yükseköğretim Kurulu Başkanlığı tarafından yargılama gideri ve vekalet ücreti yönünden temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem:
01/07/1996 tarih ve 22683 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan Lisansüstü Eğitim ve Öğretim Yönetmeliği'nin 06/02/2013 tarih ve 28551 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan Yönetmelikle değişik 2. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendi ile Geçici 3. maddesinin ve 20/04/2016 tarih ve 29690 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan Lisansüstü Eğitim ve Öğretim Yönetmeliği'nin Geçici 1. maddesinin 3. fıkrasının iptali istenilmiştir.

Daire kararının özeti:
Danıştay Sekizinci Dairesinin 07/12/2023 tarih ve E:2020/1339, K:2023/6937 sayılı kararıyla;
Davalı idarelerden Üniversitelerarası Kurul Başkanlığının usule yönelik itirazı kabul edilmeyip işin esasına geçilmiş,
Anayasa'nın 124. maddesi, 2547 sayılı Yükseköğretim Kanunu'nun 44. maddesinin (c) fıkrası, 01/07/1996 tarih ve 22683 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan Lisansüstü Eğitim ve Öğretim Yönetmeliği'nin 06/02/2013 tarih ve 28551 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan Yönetmelikle değişik 2. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendi ile Geçici 3. maddesi, 20/04/2016 tarih ve 29690 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan Lisansüstü Eğitim ve Öğretim Yönetmeliği'nin 2. ve 16. maddeleri ile Geçici 1. maddesinin 3. fıkrasında yer alan kurallar aktarılarak,

01/07/1996 tarih ve 22683 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan Lisansüstü Eğitim ve Öğretim Yönetmeliği'nin 06/02/2013 tarih ve 28551 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan Yönetmelikle değişik 2. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendi ile Geçici 3. maddesi yönünden;

20/04/2016 tarih ve 29690 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan Lisansüstü Eğitim ve Öğretim Yönetmeliği'nin 36. maddesiyle 01/07/1996 tarih ve 22683 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan Lisansüstü Eğitim ve Öğretim Yönetmeliği'nin yürürlükten kaldırıldığı,

Davacı hakkında tesis edilen bireysel işlemin dayanağının 20/04/2016 tarih ve 29690 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan Lisansüstü Eğitim Öğretim Yönetmeliği olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunmayan söz konusu düzenlemeler hakkında karar verilmesine hukuken olanak bulunmadığı,

20/04/2016 tarih ve 29690 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan Lisansüstü Eğitim ve Öğretim Yönetmeliği'nin Geçici 1. maddesinin 3. fıkrası yönünden;
20/04/2016 tarih ve 29690 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan Lisansüstü Eğitim ve Öğretim Yönetmeliği'nin 16. maddesinde, doktora programına başvurabilmek için tezli yüksek lisans diplomasına sahip olma şartının düzenlendiği; dava konusu Geçici 1. maddesinin 3. fıkrasında, 06/02/2013 tarihinden önce tezsiz yüksek lisans programlarına kayıtlı olan veya mezun olan öğrencilerin doktora programlarına başvurabileceği şeklinde geçiş hükmüne yer verildiği, davacının ise 07/02/2013 tarihinde Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Ana Bilim Dalı Tezsiz Yüksek Lisans Programına kesin kayıt yaptırdığının görüldüğü,

İdarelerin düzenleyici işlemler yapabilme yetkisi Anayasa'nın 124. maddesine dayanan anayasal bir yetki olması nedeniyle, idareler tarafından mevzuatla verilen görevlerin yerine getirilmesi amacıyla düzenleyici işlemler yapılabileceğinin kuşkusuz olduğu, ancak, bu düzenlemeler yapılırken, Anayasa'da yer alan hukuk devleti ilkesi uyarınca, kazanılmış hak, haklı beklenti, idari faaliyetlerin belirliliği ve hukuki güvenlik ilkesi gibi ilkelerin de göz önünde bulundurulması gerektiği,

İdarelerin düzenleyici işlemleri kaldırmaları ve değiştirmelerinin de her zaman olanaklı olduğu ve kural olarak düzenleyici işlemlerin kazanılmış hak yaratmayacağı, diğer taraftan, düzenleyici işlemlerin kişilere uygulanması suretiyle bireyselleşmesi halinde kazanılmış hak yaratılacağı, bundan sonra yapılacak düzenleyici işlemlerin değişiklik ve kaldırılmalarında da bu kazanılmış hakların korunmalarının gerekeceği,

Bu bağlamda, lisansüstü eğitimin de eğitim hakkı kapsamında olduğu açık olmakla birlikte, anılan düzenleme ile öğrencilerin lisansüstü eğitim haklarının engellenmediği ancak kamunun ve bireylerin ihtiyaçları ve kaynakları doğrultusunda kamu yararı ve hizmet gerekleri uyarınca bir düzenleme yapıldığı anlaşıldığından dava konusu Yönetmelik hükmünde hukuka aykırılık görülmediği,

Ayrıca, tezli yüksek lisansın öğrencilerin bilimsel araştırma yöntemlerini kullanarak bilgilere erişme, bilgiyi derleme, yorumlama ve değerlendirme yeteneğini kazanmasını sağlama amacını; doktora programının ise öğrenciye bağımsız araştırma yapma, bilimsel problemleri, verileri geniş ve derin bir bakış açısı ile irdeleyerek yorum yapma, analiz etme ve yeni sentezlere ulaşmak için gerekli becerileri kazandırma amacını güttüğü dikkate alındığında tezli yüksek lisans ve doktora/sanatta yeterlik/uzmanlık eğitiminin geniş ve kapsamlı bir eğitim sürecini içerdiği, dolayısıyla dava konusu düzenleme ile anılan eğitim sürecindeki kalitenin arttırılmasının da amaçlandığının anlaşıldığı,

Bu durumda, usulde paralellik ilkesi gereğince değişen ihtiyaçlar ve karşılaşılan aksaklıklar dikkate alınarak dava konusu Yönetmelik'in değiştirilmesi hususunda idarenin takdir yetkisinin bulunduğu, bu takdir yetkisi kapsamında davalı idarece yapılan Yönetmelik değişikliği ile tezsiz yüksek lisans programlarından mezun olanların doktora programlarına başvuramayacağının düzenlendiği, dava konusu Geçici 1. maddenin 3. fıkrasının ise anılan Yönetmelik değişikliğine ilişkin geçiş hükmü niteliğinde olduğu ve 06/02/2013 tarihinden önce tezsiz yüksek lisans programlarına kayıt yaptıranların mevcut kazanılmış haklarının ve beklentilerinin korunduğu anlaşıldığından, söz konusu düzenlemede hukuka aykırılık görülmediği,

Öte yandan, Anayasa Mahkemesinin kararlarında da istikrarlı bir şekilde ifade edildiği üzere, Anayasa'nın 10. maddesinde yer verilen eşitlik ilkesi ile eylemli değil, hukuksal eşitlik öngörüldüğü; eşitlik ilkesinin amacının, aynı durumda bulunan kişilerin kanunla aynı işleme tabi tutulmalarını sağlamak ve kişilere kanunlar karşısında ayrım yapılmasını ve ayrıcalık tanınmasını önlemek olduğu; bu ilkeyle, aynı durumda bulunan kimi kişi ve topluluklara ayrı kurallar uygulanarak kanun karşısında eşitliğin ihlalinin yasaklandığı; kanun önünde eşitlik ilkesinin, herkesin her yönden aynı kurallara bağlı tutulacağı anlamına gelmediği; durum ve konumlarındaki özellikler nedeniyle, kimi kişiler ya da toplulukların değişik kurallara tabi tutulmasının, Anayasa'nın öngördüğü eşitlik ilkesine aykırılık teşkil etmediği; bu bağlamda dava konusu düzenlemede eşitlik ilkesine aykırı bir hususun bulunmadığı gerekçeleriyle,

01/07/1996 tarih ve 22683 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan Lisansüstü Eğitim ve Öğretim Yönetmeliği'nin 06/02/2013 tarih ve 28551 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan Yönetmelikle değişik 2. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendi ile Geçici 3. maddesi yönünden karar verilmesine yer olmadığına, 20/04/2016 tarih ve 29690 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan Lisansüstü Eğitim ve Öğretim Yönetmeliği'nin Geçici 1. maddesinin 3. fıkrası yönünden davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENLERİN İDDİALARI:
Davacı tarafından, 01/07/1996 tarih ve 22683 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan Lisansüstü Eğitim ve Öğretim Yönetmeliği'nin 06/02/2013 tarih ve 28551 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan Yönetmelikle değişik 2. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendi ile herhangi bir geçiş süresi öngörülmeksizin eşitlik, hukuki güvenlik ve belirlilik ilkelerine aykırı şekilde bir düzenleme yapılarak tezsiz yüksek lisans mezunlarının doktoraya başvurma hakkının kısıtlandığı, 20/04/2016 tarih ve 29690 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan Lisansüstü Eğitim ve Öğretim Yönetmeliği ile hukuka aykırı söz konusu düzenlemenin korunduğu, bu nedenle anılan düzenlemelerin iptalinin talep edildiği, temyize konu Daire kararında yapılan değerlendirmeler ve gerekçenin hukuken isabetli olmadığı, düzenlemede herhangi bir geçiş süresinin tanınmadığı, Yönetmelik'in yayımlandığı anda yürürlüğe girecek şekilde düzenlendiği, tezsiz yüksek lisans programına bir gün önce başvuranla bir gün sonra başvuran arasında aynı koşullarda olmalarına rağmen eşitsizlik oluşturulduğu ileri sürülmektedir.
Davalı idarelerden Yükseköğretim Kurulu Başkanlığı tarafından, dava konusu düzenlemelerin hukuka uygun olduğu, davanın açıldığı tarih itibarıyla idarelerinin haklılık durumunun ortada olduğu, yargılama sonucunda dava konusu düzenlemelerin hukuka aykırı olduğuna dair bir tespitin de yapılmadığı, bu nedenle aleyhlerine vekalet ücreti ve yargılama giderine hükmedilmesinin hukuka aykırı olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMALARI:
Davacı tarafından, savunma verilmemiştir.
Davalı idareler tarafından, Danıştay Sekizinci Dairesince verilen kararın esasa ilişkin kısmının usul ve hukuka uygun bulunduğu ve temyiz dilekçesinde öne sürülen nedenlerin, kararın bu kısmının bozulmasını gerektirecek nitelikte olmadığı belirtilerek davacının temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ ...'NIN DÜŞÜNCESİ:
Temyiz istemlerinin reddi ile Daire kararının düzeltilerek onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunca, Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Danıştay dava dairelerinin nihai kararlarının temyizen incelenerek bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan;
"a) Görev ve yetki dışında bir işe bakılmış olması,
b) Hukuka aykırı karar verilmesi,
c) Usul hükümlerinin uygulanmasında kararı etkileyebilecek nitelikte hata veya eksikliklerin bulunması" sebeplerinden birinin varlığı halinde mümkündür.
Dayandığı hukuksal nedenler ve gerekçesi yukarıda açıklanan Danıştay Sekizinci Dairesi kararının esasa ilişkin kısmı, aynı gerekçe ile Kurulumuzca da uygun bulunmuş olup davacı tarafından temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, kararın esastan bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

Davalı idarelerden Yükseköğretim Kurulu Başkanlığının yargılama gideri ve vekalet ücreti yönünden temyiz istemine gelince;
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendinde; temyiz incelemesi sonunda Danıştayın, kararda yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmayan maddi hatalar ile düzeltilmesi mümkün eksiklik veya yanlışlıklar varsa kararı düzelterek onayacağı hükmüne yer verilmiştir.

Danıştay Sekizinci Dairesinin temyize konu kararında, 01/07/1996 tarih ve 22683 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan Lisansüstü Eğitim ve Öğretim Yönetmeliği'nin 06/02/2013 tarih ve 28551 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan Yönetmelikle değişik 2. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendi ile Geçici 3. maddesi yönünden karar verilmesine yer olmadığına karar verildiği ve bu kısım yönünden davalı idareler aleyhine yargılama gideri ile vekalet ücretine hükmedildiği anlaşılmaktadır.

Bununla birlikte, 01/07/1996 tarih ve 22683 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan Lisansüstü Eğitim ve Öğretim Yönetmeliği'nin, 20/04/2016 tarih ve 29690 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan Lisansüstü Eğitim ve Öğretim Yönetmeliği'nin 36. maddesiyle yürürlükten kaldırıldığı ve davanın açıldığı 10/02/2020 tarihi itibarıyla yürürlükte olmadığı görülmektedir.

Bu durumda, davacı tarafından dava tarihi itibarıyla yürürlükte olmayan düzenlemelerin iptali istemiyle dava açıldığı anlaşıldığından, davanın bu kısmında davalı idarelerin haksız çıkan taraf olarak kabulüyle yargılama gideri ile vekalet ücretinden sorumlu tutulmasına hukuken olanak bulunmamaktadır.
Bu itibarla, davalı idareler
aleyhine yargılama gideri ile vekalet ücretine hükmedilmesi hususunun yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediği anlaşıldığından, temyize konu Daire kararının hüküm fıkrasındaki, "3. Dava kısmen ret kısmen karar verilmesine yer olmadığına kararı ile sonuçlandığından ayrıntısı aşağıda gösterilen toplam 398,20 TL yargılama giderinin 1/2'si olan 199,10 TL'nin davacı üzerinde bırakılmasına, kalan yarısının davalı idarelerden alınarak davacıya verilmesine," ifadesinin, 2577 sayılı Kanun'un 49. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendi uyarınca; "3. Ayrıntısı aşağıda gösterilen toplam 398,20-TL yargılama giderinin davacı üzerinde bırakılmasına," şeklinde düzeltilmesi, "5.Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca 17.100,00 TL vekalet ücretinin davalı idarelerden alınarak davacıya verilmesine," ifadesinin ise karardan çıkarılması gerektiği sonucuna varılmıştır.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Yukarıda özetlenen gerekçeyle davanın kısmen reddine, kısmen karar verilmesine yer olmadığına ilişkin Danıştay Sekizinci Dairesinin temyize konu 07/12/2023 tarih ve E:2020/1339, K:2023/6937 sayılı kararının esas yönünden ONANMASINA,
2. Anılan kararın (3) numaralı hüküm fıkrasının "3. Ayrıntısı aşağıda gösterilen toplam 398,20-TL yargılama giderinin davacı üzerinde bırakılmasına," şeklinde düzeltilmesi, (5) numaralı hüküm fıkrasının ise karardan çıkarılması suretiyle düzeltilerek ONANMASINA,
3. Kesin olarak, 23/06/2025 tarihinde, karar verilmesine yer olmadığına ilişkin kısım yönünden oybirliği, davanın reddine ilişkin kısım ile yargılama giderleri ve vekalet ücreti yönünden oyçokluğu ile karar verildi.

KARŞI OY
X- 06/02/2013 tarih ve 28551 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan "Lisansüstü Eğitim ve Öğretim Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik"in 1. maddesi ile değişik asıl Yönetmelik'in 2. maddenin 1. fıkrasının (b) bendinde "Doktora programına başvurabilmek için adayların bir lisans veya tezli yüksek lisans diplomasına, hazırlık sınıfları hariç en az on yarıyıl süreli Tıp, Diş Hekimliği ve Veteriner Fakülteleri diplomasına, Eczacılık ve Fen Fakültesi lisans veya yüksek lisans derecesine veya Sağlık Bakanlığınca düzenlenen esaslara göre bir laboratuvar dalında kazanılan uzmanlık yetkisine sahip olmaları ve ALES'den başvurduğu programın puan türünde 55, lisans diplomasıyla başvuranlardan 80, standart puandan az olmamak koşuluyla ilgili senatoca belirlenecek ALES standart puanına sahip olmaları gerekir." hükmüne, anılan Yönetmelik değişikliğinin 17. maddesi ile asıl Yönetmelik'e eklenen Geçici 3. maddesinde ise "Bu Yönetmeliğin 2 nci maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi 6/2/2013 tarihinden önce tezsiz yüksek lisans programlarına kayıtlı olan öğrenciler hakkında uygulanmaz." hükmüne yer verilmiştir.
20/04/2016 tarih ve 29690 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan Lisansüstü Eğitim ve Öğretim Yönetmeliği'nin 16. maddesinde "Doktora programına başvurabilmek için adayların; a) Tezli yüksek lisans diplomasına sahip olmaları ve ALES'ten başvurduğu programın puan türünde 55 puandan az olmamak koşuluyla ilgili senato kararı ile belirlenecek ALES puanına sahip olmaları gerekir."; Geçici 1. maddesinin 3. fıkrasında, "6/2/2013 tarihinden önce tezsiz yüksek lisans programlarına kayıtlı olan veya mezun olan öğrenciler doktora programlarına başvurabilir." hükümleri yer almıştır.
Dosyanın incelenmesinden; davacının, 2012-2013 eğitim ve öğretim yılı bahar yarı yılında Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Ana Bilim Dalı Uzaktan Eğitim Tezsiz Yüksek Lisans Programına başvurduğu ve asil listeden kesin kayıt hakkı kazandığı, daha sonra 06/02/2013 tarihinde dava konusu Yönetmelik değişikliğinin yürürlüğe girdiği, davacının anılan yüksek lisans programına kaydını ise 07/02/2013 tarihinde yaptırdığı anlaşılmaktadır.
Olayda, 06/02/2013 tarih ve 28551 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan Yönetmelik değişikliği ile doktora programlarına başvurabilmek için tezli yüksek lisans diplomasına sahip olma şartının getirildiği, söz konusu Yönetmelik değişikliği ile asıl Yönetmelik'e eklenen Geçici 3. maddede, 06/02/2013 tarihinden önce tezsiz yüksek lisans programlarına kayıt yaptırmış olanların doktora programlarına başvurabileceğinin düzenlendiği, 20/04/2016 tarih ve 29690 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan Lisansüstü Eğitim ve Öğretim Yönetmeliği'nin Geçici 1. maddesinin 3. fıkrasında da aynı düzenlemeye yer verildiği, davacının ise tezsiz yüksek lisans programına 07/02/2013 tarihinde kesin kayıt yaptırdığı görülmektedir.
Hukuki güvenlik ile belirlilik ilkeleri, hukuk devletinin ön koşullarındandır. Kişilerin hukuki güvenliğini sağlamayı amaçlayan hukuki güvenlik ilkesi, hukuk normlarının öngörülebilir olmasını, bireylerin tüm eylem ve işlemlerinde Devlete güven duyabilmesini, Devletin de yasal düzenlemelerinde bu güven duygusunu zedeleyici yöntemlerden kaçınmasını gerekli kılar.
İdarelerin, düzenleyici işlemleri kaldırmaları ve değiştirmelerinin her zaman olanaklı olduğu açık olmakla birlikte; yalnızca 06/02/2013 tarihinden önce tezsiz yüksek lisans programlarına kayıtlı olan veya mezun olan öğrencilerin doktora programlarına başvurmasına olanak tanıyan dava konusu düzenleme, söz konusu Yönetmelik değişikliğinden önce kesin kayıt hakkı kazanmış bulunan ve daha sonra kesin kaydını yaptıranlar bakımından bir düzenleme içermemesi nedeniyle, yukarıda belirtilen hukuki güvenlik ilkesine aykırıdır.
Açıklanan nedenlerle, temyize konu Daire kararının, 20/04/2016 tarih ve 29690 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan Lisansüstü Eğitim ve Öğretim Yönetmeliği'nin Geçici 1. maddesinin 3. fıkrası yönünden davanın reddine ilişkin kısmının bozulması gerektiği oyuyla, kararın bu kısmına katılmıyoruz.

KARŞI OY
XX- 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun "Temyiz incelemesi üzerine verilecek kararlar" başlıklı 49. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendinde, temyiz incelemesinde Danıştayın, kararda yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmayan maddi hatalar ile düzeltilmesi mümkün eksiklik veya yanlışlıklar varsa kararı düzelterek onayacağı hükmüne yer verilmiş ise de, davada haksız çıkan taraf olmayan davalı idareler aleyhine yargılama gideri ve vekalet ücretine hükmedilmesine yönelik uyuşmazlık, anılan Kanun'un 49. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendi uyarınca kararın düzeltilerek onanmasını gerektiren, "yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmayan maddi hata ile düzeltilmesi mümkün eksiklik veya yanlışlık" kapsamında maddi hata olarak değerlendirilebilecek bir husus olmayıp, anılan maddenin 2. fıkrasının (b) bendi uyarınca kararın bozulmasını gerektiren "hukuka aykırılık" kapsamında değerlendirilmesi gerektiğinden, yargılama giderleri ve vekalet ücreti hakkında da davanın esası hakkında karar vermeye yetkili ve görevli olan Danıştay Sekizinci Dairesince karar verilmesi gerekmektedir.
Açıklanan nedenle, davalı idarelerden Yükseköğretim Kurulu Başkanlığının temyiz isteminin kabulü ile temyize konu Daire kararının yargılama giderleri ve vekalet ücreti yönünden bozulması gerektiği oyuyla, kararın bu kısmına katılmıyorum.