Diyanet, 'sıçrama' tahtası mı?
Diyanet İşleri Başkanlığının personel alım politikasını sıkça eleştirmekteyiz. Ancak, basında zaman zaman din hizmetleri personelinin sıkça diğer kurumlara nakil talebinde bulunarak, Başkanlığı sıçrama tahtası olarak kullandığı yönünde bilgiler yer almakta olup, bu konudaki bilgiler şehir efsanesinden ileri gitmemektedir. Zira Başkanlık personelinin sayısı 100 bin civarında olup, son 7 yılda diğer kurumlara naklen atanmasına izin verilen personel sayısı 2 bindir ve bunları çoğu MEB'e Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi öğretmeni olarak geçmiştir.
MEDYADA YER ALAN HABER METNİ
"2002 yılında 74 bin olan kadro sayısı, bir sonraki yıl 71 bine geriledi. Yine 2005'te 80 bine çıkarılan kadro sayısı 2006 yılında 79 bin'e geriledi. Diyanet'teki bu ?doldur boşalt? yöntemi 2007 yılında da sürdü ve aynı yıl 84 bine ulaşan kadro sayısı, bir sonraki yıl 83 bin'e geriledi. Diyanet, 2 milyar 650 milyon liraya ulaşan bütçesi ve personel sayısı ile birçok bakanlığı geride bırakıyor."
GERÇEK RAKAM NEDİR?
Diyanet İşleri Başkanlığı hem memur hem de sözleşmeli personel alımında sık sık eleştirilecek hatalar yapmaktadır. Bakanlığın vekil imam hatiplere kadro vermesi ile memur alımlarında sözlü sınav uygulayacak olması, memurlar.net tarafından en çok eleştirilen son iki uygulamasıdır.
Ancak bu eleştirilerimize rağmen, tüm din hizmetleri personelinin veya personel adaylarının, Diyanet İşleri Başkanlığını sıçrama tahtası olarak kullandığı yönündeki eleştirilere katılamıyoruz. Bu yönde basında yer alan bir çok bilginin gerçekliği bulunmamaktadır.
* Son 7 yılda, Diyanet İşleri Başkanlığından diğer kurumlara naklen atanan personel sayısı 2 bindir. Bunun çoğu da Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretmenliğidir.
Diyanet İşleri Başkanlığı, 1997-2002 yılları arasında çok fazla ihmal edildiği için, 2002-2010 döneminde daha fazla personel alımı yapmıştır. Ancak daha fazla personel alınması ve sonrasında bazı azalmalar olması, bu personelin naklen diğer kurumlara geçtiğini göstermez. Yukarıdaki haber metninde, personelin emekliliği hiç dikkate alınmamıştır. Bu hatanın da en büyük nedeni, konuya ideolojik olarak yaklaşılması ve tüm Diyanet İşleri Başkanlığı personeline bir anlamda terör örgütü muamelesi yapılmamasındadır.