Kimyager 'kimya mühendislerinin' mali haklarından yararlanabilir mi?

Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulu, kimya mühendislerine tanınan özlük haklarının kimyagerlere de verilmesi talebiyle yaptığı başvurunun reddine ilişkin mahkeme kararını onadı.

Davacı tarafından, Devlet Memurlarına Ödenecek Zam ve Tazminatlara İlişkin Karar bu iki unvana ilişkin düzenlemelerinin yer aldığı hükümlere de dava açılmıştır.

6269 sayılı Kimyagerlik ve Kimya Mühendisliği Hakkında Kanunda "mühendis" ve "kimyager"in tanımları ayrı ayrı yapılmış, kamu kurumlarının kadro cetvellerinde mühendis (kimya) ve kimyager ayrı ayrı sayılmıştır.

Mahkeme tüm bu gerekçeleri dikkate alarak kimyager ve mühendislerin özlük hakları bakımından aynı hukuksal konumda olduklarının kabulüne olanak bulunmadığından davayı reddetmiştir.

Danıştay İDDK bu kararı onamıştır.

T.C.

DANIŞTAY

İDARİ DAVA DAİRELERİ KURULU

ESAS NO: 2019/3281

KARAR NO: 2020/2491

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : .

KARŞI TARAF (DAVALILAR) : 1- .

VEKİLİ : Huk. Müş. .

2- . Bakanlığı

VEKİLİ: Hukuk Müşaviri .

İSTEMİN KONUSU:

Danıştay Onikinci Dairesinin 09/04/2019 tarih ve E:2018/3177, K:2019/2605 sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:

DAVA KONUSU İSTEM:

. Gıda, Tarım ve Hayvancılık İl Müdürlüğünde teknik hizmetler sınıfında "kimyager" kadrosunda görev yapan davacı tarafından; 17/04/2006 tarih ve 2006/10344 sayılı Bakanlar Kurulu Kararıyla yürürlüğe konulan "Devlet Memurlarına Ödenecek Zam ve Tazminatlara İlişkin Karar" ile kimya mühendislerine tanınan özlük haklarının kimyagerlere de verilmesi talebiyle yaptığı başvurunun reddine ilişkin . tarih ve . sayılı işlemin iptali ile anılan Bakanlar Kurulu Kararına ekli I sayılı Cetvelin (B) Teknik Hizmetler Bölümünün 2 ve 3. sıralarının; aynı Bakanlar Kurulu Kararına ekli I sayılı Cetvelin (H) Bölümünün "Türkiye Atom Enerjisi Kurumu" kısmının 1. sırasının (a) ve (b) bentleri ile ve 2. sırasının (a)ve (b) bentlerinin; söz konusu Bakanlar Kurulu Kararına ekli II sayılı Cetvelin (A) Bölümünün "8. Grup" kısmının 7. maddesi ve "9. Grup" kısmının 6. maddesi ve adı geçen Bakanlar Kurulu Kararına ekli II sayılı Cetvelin (E) Bölümünün 1. sırasının (b) ve (c) bentleri ile 5. maddesinin iptali istenilmiştir.

DAİRE KARARININ ÖZETİ:

. İdare Mahkemesi'nin . tarih ve E:., K:. sayılı kararıyla;

657 sayılı Devlet Memurları Kanunu'nun 33. maddesinin ilk fıkrasında, kadrosuz memur çalıştırılamayacağının belirtildiği; 147. maddesinde de "aylık"ın, bu Kanuna tabi kurumlarda görevlendirilen memurlara hizmetlerinin karşılığında, kadroya dayanılarak ay itibariyle ödenen para olarak tanımlandığı; böylece, memurların aylık ve diğer özlük haklarının, kadro esasına göre belirlenmesinin öngörüldüğü,

657 sayılı Kanun'un 152. maddesi uyarınca, Devlet memurlarına ödenen zam ve tazminatların; görevin önem, sorumluluk ve niteliği, görev yerinin özelliği, hizmet süresi, kadro unvan ve derecesi ile eğitim seviyesi gibi hususlar göz önüne alınarak, hangi işi yapanlara ve hangi görevde bulunanlara ne miktarda ve hangi oranlarda ödeneceği hususunda Bakanlar Kuruluna düzenleme ve takdir yetkisi verildiği,

Söz konusu yetkiye istinaden yürürlüğe konulan Devlet Memurlarına Ödenecek Zam ve Tazminatlara İlişkin Kararın eki (I) sayılı Cetvelde "zamlar" ve (II) sayılı Cetvelde de "tazminatlar" düzenlenmiş olup; anılan Cetvellerde teknik hizmetler sınıfında yer alan kimyagerler ile mühendisler için farklı miktar ve oranlarda zam ve tazminat verilmesinin öngörüldüğü,

Buna göre, 657 sayılı Kanun'un 152. maddesindeki kriterler dikkate alınarak, Devlet memurlarına ödenecek zam ve tazminat oranlarının belirlenmesi hususunda, Bakanlar Kurulunun takdir yetkisinin bulunduğu; söz konusu yetkiye istinaden, teknik hizmetler sınıfında yer alan mühendis ve kimyager kadrolarında bulunan personelin zam ve tazminatlarının, farklı oranlar belirlenmek suretiyle, kimyagerlere nazaran mühendislere daha fazla zam ve tazminat ödenmesinin mümkün bulunduğu; kimyager kadrosunda yer alan personelin, mühendisler için öngörülen zam ve tazminatlardan yararlandırılması hususunda idarenin yargı kararıyla zorlanamayacağı,

Kaldı ki, 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu'nun 43/B maddesine göre ödenen "ek gösterge" ve 375 sayılı Kanun Hükmünde Kararname'nin Ek 9. maddesine göre ödenen "ek ödemenin" mühendisler ve kimyagerler için farklı tutar ve oranlarda belirlendiği; böylece yasa koyucunun iki unvanın farklı özlük haklarına sahip olmasını amaçladığı; dava konusu olan Bakanlar Kurulu Kararıyla, bu iki unvanın zam ve tazminatlarının farklı belirlenmesinin, söz konusu Kanun maddeleriyle aynı amaca yönelik olduğu,

Davacı tarafından, 6269 sayılı Kimyagerlik ve Kimya Mühendisliği Hakkında Kanuna göre kimyager ile kimya mühendislerine aynı yetki ve sorumluluk verildiğinden bahisle, kimyager ile kimya mühendisinin özlük haklarının farklı belirlenmesinin hukuka ve eşitlik ilkesine aykırı olduğu ileri sürülmüş ise de, aynı Kanun'da "mühendis" ve "kimyager"in tanımlarının ayrı ayrı yapıldığı, ayrıca 190 sayılı Genel Kadro ve Usulü Hakkında Kanun Hükmünde Kararname'nin eki Cetvellerde de, "mühendis" (kimya mühendisi) ile "kimyager" kadrolarının ayrı ayrı düzenlendiği dikkate alındığında, kimyager ve mühendislerin özlük hakları bakımından aynı hukuksal konumda olduklarının kabulüne olanak bulunmadığı,

Bu durumda; 657 sayılı Kanun'un 152. maddesinde belirtilen görevin önemi, sorumluluk ve niteliği, görev yerinin özelliği, hizmet süresi, kadro unvan ve derecesi ile eğitim seviyesi gibi hususlar dikkate alınarak, Bakanlar Kuruluna verilen düzenleme ve takdir yetkisi doğrultusunda yürürlüğe konulan "Devlet Memurlarına Ödenecek Zam ve Tazminatlara İlişkin Karar"ın I ve II sayılı Cetvellerde kimya mühendisi ile kimyager kadrolarında görev yapan personele farklı zam ve tazminat ödenmesini öngören dava konusu düzenlenmelerde hukuka ve dayanağı olan üst hukuk normlarına aykırılık görülmediği,

Ayrıca, işbu kararla, dava konusu düzenleyici işlemlerin hukuka uygun olduğu saptandığından; Kastamonu Gıda, Tarım ve Hayvancılık İl Müdürlüğünde teknik hizmetler sınıfında "kimyager" kadrosunda görev yapan davacının, "Devlet Memurlarına Ödenecek Zam ve Tazminatlara İlişkin Karar" ile kimya mühendislerine tanınan özlük haklarının kimyagerlere de verilmesi talebiyle yaptığı başvurunun reddine ilişkin dava konusu . tarih ve . sayılı işlemde de hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI:

Davacı tarafından, 6269 sayılı Kimyagerlik ve Kimya Mühendisliği Hakkında Kanuna göre kimyager ile kimya mühendislerine aynı yetki ve sorumluluk verildiği ancak kimyager olarak kimya mühendislerinden daha düşük maaş aldığı; "Devlet Memurlarına Ödenecek Zam ve Tazminatlara İlişkin Karar"da kimya mühendisleri ile kimyagerlerin ayrı düzenlemelere tabi tutularak zam ve tazminatlarının farklı belirlendiği; bu durumun Anayasa'nın eşitlik ilkesine aykırı olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMALARI:

Davalı idareler tarafından, Danıştay Onikinci Dairesince verilen kararın usul ve hukuka uygun bulunduğu ve temyiz dilekçesinde öne sürülen nedenlerin, kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte olmadığı belirtilerek temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HAKİMİNİN DÜŞÜNCESİ:

Temyiz isteminin reddi ile Daire kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunca, Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

Başkan ., Üyeler ., . ve .'ın, davacının, Tarım ve Orman Bakanlığında teknik hizmetler sınıfında kimyager olarak görev yaptığı ve 2006/10344 sayılı Bakanlar Kurulu Kararına ekli I sayılı Cetvelin (H) Bölümünün "Türkiye Atom Enerjisi Kurumu" kısmının 1. sırasının (a) ve (b) bentleri, 2. sırasının (a)ve (b) bentleri ile söz konusu Bakanlar Kurulu Kararına ekli II sayılı Cetvelin (A) Bölümünün "8. Grup" kısmının 7. maddesi ve "9. Grup" kısmının 6. maddesinin davacının menfaatini etkilemediği; bu nedenle, bu kısımlar yönünden dava açma ehliyetinin bulunmadığı yönündeki usule yönelik oylarına karşılık, davacının dava açma ehliyetine sahip olduğuna oyçokluğu ile karar verilerek, işin esasına geçildi:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:

Danıştay dava dairelerinin nihai kararlarının temyizen incelenerek bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan;

"a) Görev ve yetki dışında bir işe bakılmış olması,

b) Hukuka aykırı karar verilmesi,

c)Usul hükümlerinin uygulanmasında kararı etkileyebilecek nitelikte hata veya eksikliklerin bulunması" sebeplerinden birinin varlığı halinde mümkündür.

Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:

Açıklanan nedenlerle;

1. Davacının temyiz isteminin reddine,

2.Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddine ilişkin Danıştay Onikinci Dairesinin temyize konu 09/04/2019 tarih ve E:2018/3177, K:2019/2605 sayılı kararının ONANMASINA,

3.Kesin olarak, 23/11/2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.