Aynı Ünvan, Farklı Maaş: Başarılı Doçentler Neden Mağdur Ediliyor?

2914 sayılı Yükseköğretim Personel Kanunu'na göre yükseköğretim kurumlarında görev yapan öğretim elemanlarının özlük hakları belirlenirken bazı ödenmesi gereken tazminat ve ödeneklerde kıdem esaslı bir yapılanma olduğu görülmektedir.

Örneğin, ilgili Kanuna ekli Makam Tazminatı Cetveline göre doçentlere 2000 gösterge karşılığı makam tazminatı ödenmesi öngörülmüştür. Ancak, bu ödemenin yalnızca kazanılmış hak aylığı birinci derecede bulunan kişilere yapılacağı ifade edilmiştir.

28 yıl önce yapılan bu düzenlemenin bulunduğu yükseköğretim sistemiyle, mevcut koşullar arasında büyük uçurumlar bulunmaktadır.

Başarılı genç bilim insanları çok erken yaşta daha doğrusunu ifade etmek gerekirse kamu hizmetlerinin çok az olduğu dönemlerde doçent kadrosuna atanabilmektedir.

Hal böyle olunca, kazanılmış hak aylığı birinci derecede olanlar ile olmayan doçentler arasında ciddi bir maaş farkı oluşmaktadır.

Akademik yaşamında erken başarılar elde ederek genç yaşta doçent olan bir akademisyen, uzun yıllar akademide kalmasına rağmen maaş yönünden birinci dereceye ulaşamamaktadır. Buna karşılık, daha geç doçent olan ancak memuriyet hizmet süresi çok uzun olan bir akademisyen ise daha yüksek maaş alabilmektedir.

Yani sistem, erken başarıyı ödüllendirmek yerine cezalandıran bir yapıya dönüşmüştür.

Yükseköğretim sisteminde kaliteyi ve araştırma motivasyonunu artırmanın yollarından biri, genç yaşta akademik ünvan kazananları teşvik etmek olmalıdır. Ancak mevcut düzenleme tam tersi etki yaratmakta; birçok genç akademisyen maaş yönünden haksızlığa uğradığını düşünmektedir.

Bu çerçevede, aynı ünvanlar arasında farklı maaş ödenmesinin önüne geçmek ve başarılı genç bilim insanlarını teşvik etmek amacıyla makam tazminatı ödemelerinde yer alan kıdem şartının kaldırılması son derece faydalı olacaktır!