Ankara Üniversitesi ile yeni kurulan bir üniversiteye aynı sayıda atama izni vermek doğru mu?

Uzun süredir bu mecrada yazdığımız yazılarda, devlet yükseköğretim kurumlarında idari personel sorunlarının her geçen gün büyüdüğünü dile getiriyoruz. Bunun temelinde, idari personelin nakil sorunu başı çekmektedir. Maalesef uzun süredir yaptığımız uyarılara ve çözüm önerilerine ilgili ve yetkili tüm kurumların duyarsız kalması, insanları çaresizliğe sürüklemiştir.

Bu soruna, üniversite yönetimleri tarafından baktığımızda ise burada da bir çaresizlikle karşı karşıya kalıyoruz.

Bilindiği üzere, önceden bütçe kanunu, şimdilerde ise Cumhurbaşkanı Kararı ile belirlenen serbest memur atama izinleri, 2014 yılından itibaren ciddi sayıda düşüşe geçmiş, aynı dönem bir önceki sene ayrılan personel sayısının %50'si kadar ilave atama izni verilmesi uygulaması da kaldırılmıştır.

En son Cumhurbaşkanlığı isterse üniversite idari personelinin nakil sorununu çözebilir başlıklı haberimizde; yükseköğretim kurumlarında görevli idari personelin tayin sorununun yıllardır çözüme kavuşturulmadığını ve üniversitelerdeki idari personelin nakil sorununun çözümüne mutlaka katkı sağlayacak önerileri dile getirmemize rağmen bu sene de üzülerek gördük ki Cumhurbaşkanlığı üniversitelerin gerçek ihtiyacını ve sorunlarını görmek yerine, en kolayı tercih etmiş 2021 yılında tüm üniversiteleri aynı kefeye koyarak hepsine birinci dağılımda 5 (beş), ikinci dağılımda 5 (beş) olmak üzere toplam 10 atama izni verilmiştir.

Üniversitelere bağlı birimler, bu birimlerde görevli öğrenci ve personel sayısı her kurumda değişkenlik göstermekle birlikte, yükseköğretimin dinamik yapısı toptancı bir yaklaşıma da uymamaktadır.

Sağlık hizmeti sunanlar ile bu hizmeti sunmayanları, 1950 yılında kurulmuş üniversite ile 2018 yılında kurulanı, bir önceki yıl 15 personeli emekli olan ile 5 personeli ayrılanın ihtiyacını aynı görmek hangi akla hizmet alınmış bir karardır!

Bu türden toptancı ve kolaya kaçan kararlar sınırlı sayıdaki kaynakların etkin, ekonomik ve verimli kullanılmasını da engellemektedir. Halbuki, üniversitelerdeki mevcut insan kaynağı, üniversitelerin hizmet alanları (tıp, diş hizmeti sunanlar), coğrafi konumu, kuruluş tarihi, yeni kurulan birim durumu, bir önceki sene ayrılan personel sayısı, öğrenci sayısı gibi ölçütler üzerinden bir değerlendirme yapılması, az sayıdaki atama izinlerinin doğru yere tahsisini sağlayacaktır.