ÜAK tarafından hazırlanan YÖK Yasa Taslağının Gerekçesi

ÜAK'ça hazırlanan YÖK Yasa Taslağının Gerekçesi

"2547 SAYILI YÜKSEKÖĞRETİM KANUNUNUN BAZI MADDELERİNİN DEĞİŞTİRİLMESİ HAKKINDA KANUN" TASARISI TASLAĞI

GENEL GEREKÇESİ

Son yıllarda ülkemizde ençok tartışılan konulardan biri hiç kuşkusuz 2547 sayılı Yükseköğretim Kanunudur. Yürürlüğe girdiği 6 Kasım 1981 tarihinden günümüze kadar, yaklaşık yirmi üç yıl gibi uzun sayılabilecek bir süre içinde yapılan değişiklikler ile bu Kanuna bağlı olarak çıkarılmış olan kanun hükmünde kararnameler, pekçok idari düzenleyici işlemler, öte yandan mahkeme içtihatlarıyla oldukça hacimli sayılabilecek bir üniversite mevzuatı oluşmuştur. Ayrıca, bu Kanunun uygulanması ile hayli zengin bir birikim ve kazanımlar da oluşmuştur. Onun içindir ki, Yükseköğretim Kanunu gündeme geldiğinde, bunun bütünüyle yürürlükten kaldırılması ya da elde edilen birikim ve kazanımlar dikkate alınarak, 2547 sayılı Kanunda kısmi değişiklikler yapılması yollarından biri üzerinde karar vermek gerekiyordu.

Ancak, 57. ve 58. Hükümetler dönemlerinde gerek Milli Eğitim Bakanlığından, gerekse üniversitelerden gelen öneriler, "2547 sayılı Yükseköğretim Kanununda Değişiklik Yapılması İle İlgili Kanun Tasarısı" taslakları başlıkları altında oluşturuldu. Nihayet, Üniversitelerarası Kurul bünyesinde kurulan komisyonun hazırladığı taslak ve bilahare Yükseköğretim Kurulu, Üniversitelerarası Kurul ile üniversite öğretim üyeleri dernekleri ve üniversitelerden öğrenci konseyleri temsilcilerinin de görüşleri alınarak oluşturulan bu son taslak da aynı doğrultuda hazırlanmıştır.

Metnin içeriği oluşturulurken, Üniversitelerarası Kurul bünyesinde oluşturulan komitenin ve Milli Eğitim Bakanlığının taslaklarının yanısıra, bunlar üzerinde Yükseköğretim Kurulu, Üniversitelerarası Kurul müzakerelerinde ileri sürülen görüş ve eğilimler; keza, öğretim üyeleri dernekleri ve öğrenci konseyleri temsilcileriyle yapılan toplantılarda ortaya konan görüşler çerçevesinde genel kabul gören ortak paydalar esas alınmıştır. Özetle, bu taslağın, oldukça geniş bir alandaki aktörlerin asgari uzlaşma metni özelliği taşıdığı söylenebilir.

Şu hususu da vurgulamak gerekir ki, bu taslak, idealist ve ütopik yaklaşımla değil; gerçekçi, pragmatik, sorun çözücü ve uzlaşmacı bir yaklaşımla hazırlanmağa çalışılmıştır.

Hazırlanmış olan bu taslağa hakim olan esaslar aşağıdaki gibidir:

1- Yönetim açısından; yükseköğretim kurumlarında, birimlerin organlarının oluşmasında en alt kademeden başlayarak kaideten seçim ilkesi benimsenmiştir. Ancak, üst yönetim kuruluşları Anayasanın 131. maddesi muvacehesinde kendi içinde kapalı devre sistemi ile değil, fakat dışa açık bir yapılaşma modeline göre oluşmaktadır. Bunun gibi denetleme görevini yapan "Yükseköğretim Denetleme Kurulunun oluşumunda, Yüksek Mahkemelerden gelen üyeler de yer almaktadır. Böylece, yükseköğretim kurumlarının denetiminde nesnel ölçülere bağlı kalındığı gibi, kendi içinde kapalı bir devre sistemine yer verilmemektedir. Bunun yanısıra, artan üniversitelerin ve yüksekokulların sayıları dikkate alınarak, metinde Yükseköğretim Denetleme Kurulunun üye sayısı artırılmıştır.
2- Yükseköğretimin üst kuruluşları arasında öngörülen "Yükseköğretim Kurulu"na Anayasanın 131. maddesiyle tanınan yetkiler 1. fıkrasında sayılı ve sınırlı (tadâdi) olarak verilmiş olup, bunlara yenilerinin eklenmesi ve bu yetkilerin başka bir kurula verilmesi hukuken mümkün olamayacağı için, 2547 sayılı Kanunun 6. maddesinde bu konuda bir değişikliğe yer verilmemiştir. Bu bakımdan, Yükseköğretim Genel Kurulunun yetkilerinin Üniversitelerarası Kurula devredilmesi ve buna "Yükseköğretim Kurulu"ndan bağımsız bir tüzel kişilik tanınması yönündeki yaklaşımlara hukuki bir dayanak bulmak mümkün değildir.
3- Anayasanın 131/2 hükmü doğrultusunda Yükseköğretim Kurulunun mevcut dengeli oluşumu, yirmi yılı aşkın uygulama ve Anayasa Mahkemesi içtihatlarıyla sağlam bir hukuki zemine oturmuş bulunduğundan, Yükseköğretim Kurulunun oluşumuna ilişkin bir değişikliğe ihtiyaç olmadığı düşünülmüştür.
4- Anayasanın 130. ve 131.maddelerindeki ilkeler doğrultusunda bağımsız ve tarafsız bir kurum olan ve dünyadaki sayılı örneklerinden biri olarak gösterilen Öğrenci Seçme ve Yerleştirme Merkezinin kuruluş ve işleyişine yönelik yeni bir düzenlemeye ihtiyaç olmadığı yaygın kabul görmüş bir husustur.
5- Meslek lisesi mezunlarının yükseköğretime giriş ile ilgili sorunları ancak ortaöğretim/yükseköğretim bütünlüğü içinde yeniden bir yapılanma ile uzun soluklu ve sağlıklı bir çözüme kavuşacaktır. Bu da Yükseköğretim Kanununun çerçevesini kat kat aşan ve Milli Eğitim Bakanlığı ile Yükseköğretim Kurumunun çok yönlü ortak çalışmaları ile mümkün olabilecektir.
6- Yükseköğretim kurumlarında karar alma süreçleri yeniden düzenlenip kurullara daha etkili olma yolu açılarak, kararların kişisel temelde değil, kurum temelinde alınmasına imkan sağlanmıştır. Böylece üniversitelerde Anabilim Dalından başlayarak bütün birimlerin kendileriyle ilgili kararları alabilmelerine katıldıkları zincirleme bir süreç oluşturulmuştur. Öte yandan, öğretim elemanlarının seçilip atanmalarında kurullar daha geniş yetkilerle donatılmışlardır. Diğer taraftan, üniversitelerin bilim alanındaki fidanlığını oluşturan araştırma görevlileri ile üniversitelerin ağır yükünü özveriyle taşıyan öğretim görevlilerine karar mekanizmalarında temsil edilme olanağı da sağlanmıştır
7- Yükseköğretim kurumlarındaki öğrencilerin talepleri dikkate alınarak getirilen düzenleme ile, cari hizmet maliyetlerine Devletin katkı payı
%50'den %75'e çıkarılmıştır. Öte yandan, yaz okullarında, başarılı ve/ veya ödeme güçlüğü çeken öğrencilerden ya hiçbir harç alınmaması, ya da harç miktarından indirim yapılması benimsenmiştir.
8- Öğrencilerin kendileriyle ilgili kararların alınmasında söz sahibi olmalarına, araştırma ve sosyal etkinliklerinin artırılmasına özen gösterilmiştir. Ayrıca maddi olanaklardan yoksun olanların sorunlarına çözüm bulabilmek için, "herkese parasız eğitim" gibi mutlak eşitliğin aynı zamanda adaletsizlik doğurabilecek popülist yaklaşımlardan uzak durularak, göstermelik çok sınırlı olanaklar yerine, bir yükseköğretim gencine yaraşır daha elverişli koşulların sunulması amaçlanmıştır. Bu konuda cari hizmet maliyetine öğrenci katkı payı ençok dörtte bir ile sınırlanırken, ödeme güçlüğü içinde bulunan öğrenciler için öğrenci katkı payının tamamen Kredi Yurtlar Kurumunca karşılanması öngörülmüştür.
9- Mali hükümlerle ilgili olarak, Üniversitelerin olağan eğitim-öğretim, araştırma ve yayın faaliyetlerinin yanında, giderek artan yurtiçi ve yurtdışı bağlantıları ile Avruğa Birliği ülkeleri üniversiteleriyle değişim programları çerçevesinde parasal ihtiyaçlarını karşılayacak özgün bir bütçe ve mali yapılanma öngörülmüştür. Öte yandan üniversitelerin mali yapılanmaları 5018 sayılı Kamu Mali Yönetimi ve Kontrol Kanunu ile de uyumlu hale getirilmiştir.
10- Vakıf Üniversiteleri ile ilgili olarak, olabildiğince Devlet Üniversiteleriyle paralellik kuran ve mevzuattaki dağınıklığı gidermeyi amaçlayan sistematik bir düzenleme yapılmıştır.

MADDE GEREKÇELERİ

MADDE 3 Tanımlar

Yükseköğretim Kanununda geçen temel kurum ve kavramlara ilişkin yürürlükteki maddede bulunan tanımlar gözden geçirilerek yinelenmiş; bunlara bilimsel özgürlük, stratejik plan, öz değerlendirme, akreditasyon, idari, mali özerklik, demokratik katılım ve bilim alanı gibi yeni kavramlar eklenmiştir.

MADDE 4 Yükseköğretimin amacı

Yükseköğretimin yürürlükteki metinde düzenlenen amaçları daha açıklığa kavuşturulmuş, ulusal ve ulusalüstü düzeydeki yeni gelişmeler dikkate alınarak güncelleştirilmiştir.

MADDE 5 Ana İlkeler

Yürürlükteki metinde yer alan ilkeler, Anayasadaki ilkeler ile günümüzde ulusal ve ulusalüstü düzeyde kabul gören akademik etik, liyakat, rekabetçilik, demokratik katılım ve şeffaflık gibi ilkelerle güçlendirilmiştir. Öğrenci odaklı bir yaklaşımla öğrencilerin temsil, araştırma, yayın, sosyal ve bilimsel etkinliklere ilişkin fırsat ve imkanları artırılmıştır.

MADDE 6 Yükseköğretim Kurulu

Anayasa Mahkemesi kararlarıyla da sağlam bir hukuki zemine oturmuş olan Yükseköğretim Kurulunun oluşumuna ilişkin bir değişiklik ihtiyacı hasıl olmamıştır. Ancak, Anayasanın sözüne ve ruhuna uygun olarak, Yükseköğretim Genel Kurul toplantılarının daha sık yapılmasını ve komisyonlar oluşturarak çalışabilmesini de öngören ve Yükseköğretim Yürütme Kurulu üyelerinin doğal fonksiyonlarını sürdürmelerine olanak veren değişiklik yapılmıştır.

MADDE 8 Yükseköğretim Denetleme Kurulu

Yükseköğretim Kurulunun temel işlevlerinden birinin denetim olduğu dikkate alınarak ve Yükseköğretim Genel Kurulunda ve Üniversitelerarası Kuruldaki görüşlerden ortaya çıkan ihtiyaç üzerine, mevcut yapılanmadaki dengeler korunup denetim işlevinin özellikleri de gözönünde tutularak, Yükseköğretim Denetleme Kurulunun oluşumundaki üye sayısı artırılmıştır.

MADDE 13 Rektör

Rektör seçimi ve atanmasında Anayasa hükümleri de dikkate alınarak, mevcut düzenlemedeki seçim ve atamadan oluşan karma sisteme bağlı kalınmış; ancak, mevcut düzenlemenin yol açtığı yapay uygulamaları gidermek için, seçimle belirlenen aday sayısı üçe indirilmiştir. Keza, rektör seçimlerinin fakülteler bakımından daha adil olabilmesi için, üç ayrı bilim alanında eğitim-öğretim yapan birimleri olan üniversitelerde, aynı bilim alanından arka arkaya iki dönemden fazla rektör seçilememesi kuralı getirilmiştir.

Taslağın genel yaklaşımına paralel olarak, rektörün görev ve yetkilerini kurallarla paylaşarak kullanmasına özen gösterilmiş; rektörlere öğrenci konsey ve temsilciliklerinin oluşturulması ve öğrencilerin daha etkin olabilmelerini sağlayıcı görev ve sorumluluklar verilmiştir.

MADDE 14 Senato

Senatonun mevcut oluşumuna doçentler, yardımcı doçentler, araştırma görevlileri ve diğer öğretim elemanları adına birer temsilci ile öğrenci temsilcisinin de katılması suretiyle yapısı genişletilmiştir.

Senatonun, üniversitenin akademik organı olduğu vurgulanarak, mevcut yetkileri açıklık getirilip güncelleştirilmiştir.

MADDE 15 Üniversite Yönetim Kurulu

Üniversite Yönetim Kurulunun mevcut yapısına, üniversitede lisansüstü eğitim-öğretim veren enstitülerin başkanları ile senatonun beşte üç çoğunlukla seçeceği üç üyenin de katılımıyla Kurulun oluşumu genişletilmiştir. Ayrıca, kendileri ile ilgili konularda öğrencilere ve üniversite idari personeline de Kurulda temsil edilme imkanı sağlanması getirilen bir başka yeniliktir.
Keza, Kurulun görevleri tadadi olarak sayılmak suretiyle açıklık kazandırılmıştır.

MADDE 16 Dekan

Dekanın atanmasında, rektörün atanmasında olduğu gibi seçim unsuru da katılarak, seçim ve atamadan oluşan karma bir sistem benimsenmiştir. Dekanın görev, yetki ve sorumlulukları özlü biçimde düzenlenmiştir.

MADDE 17 Fakülte Kurulu

Fakülte kuruluna tüm öğretim üyelerinin yanında, araştırma görevlileri ile diğer öğretim elemanlarının birer temsilciyle ve fakülte öğrenci temsilcisinin de katılmasıyla, kurulun oluşumu oldukça genişletilerek Fakülte Akademik Kuruluna dönüştürülmüştür. Ayrıca, fakülte kurulunun her yarıyılın başında ve sonunda düzenli toplanmasının yanında, dekanın veya beş öğretim üyesinin çağrısıyla da toplanmasıyla kurul daha aktif hale getirilmiş; buna paralel olarak kurulun görev ve yetkileri de artırılmıştır.

MADDE 18 Fakülte Yönetim Kurulu

Fakülte yönetim kurulunun mevcut oluşumuna, araştırma görevlisi ve öğrenci temsilcisi ile idari personeli temsilen fakülte sekreterinin de katılarak, kurulun yapısı genişletilmiş; kurulun mevcut yetkileri güncelleştirilerek yinelenmiştir.

MADDE 19 Enstitüler

Lisansüstü eğitim-öğretim yapan enstitüler ile araştırma enstitüleri farklı düzenlenmiş; araştırma enstitülerinin kuruluş ve işleyişleri Üniversitelerarası Kurulun belirleyeceği esaslar çerçevesinde senatolara bırakılırken, lisansüstü eğitim-öğretim yapan enstitü organlarının oluşumu ile görev ve yetkileri mevcut düzenlemede bazı değişiklik yapılarak yinelenmiştir. Enstitülere intihal olaylarını önleyici mekanizma kurma yükümlülüğü getirilmiştir.

MADDE 20 Yüksekokullar ve Meslek Yüksekokulları

Yüksekokullar ile meslek yüksekokulları ayrı ayrı düzenlenmiş; rektör müdürleri atarken üniversite yönetim kurulundan görüş alınması öngörülmüş; kurulların oluşumunda bazı küçük değişiklikler yapılmıştır.

MADDE 21 Bölüm

Bölüm başkanının, kadrolu öğretim üyeleri tarafından kıdem esası gözetilerek seçilmesi; ancak yediden az öğretim üyesi bulunan bölümlerle yüksekokullardaki bölüm başkanlarının rektör veya dekan ya da yüksekokul müdürü tarafından atanması öngörülmüştür.

Ayrıca,bölümün bütün kadrolu öğretim üyeleri ile araştırma görevlileri ve diğer öğretim elemanlarının temsilcileri ile öğrenci temsilcisinin katıldığı bölüm kurulu oluşturulmuştur.
MADDE 22 Öğretim Elemanlarının Statüsü ve Görevleri

Öğretim elemanlarının statü ve görevlerine ana hatlarıyla yer verilmiş, diğer hususların düzenlenmesi Yükseköğretim Kurulunca çıkarılacak yönetmeliğe bırakılmıştır.

MADDE 23 Yardımcı Doçentliğe Atanma

Yardımcı doçentliğe atamada, rektör tarafından kadro ilan edilirken ilgili birimin talebi, son atamada da ilgili birimin yönetimin kurulunun kararının aranması; keza, bilim jürisinin iligili yönetim kurulunca oluşturulması, bu taslaktaki kurullara dayalı karar alma sürecinin örneğidir.

MADDE 24 Doçentlik Başvurusu ve Sınavı

Doçentliğe başvuru koşulları ve doçentlik sınavına ilişkin ana ilkeler konulmakla yetinilmiş; bu konuda ayrıntılı düzenleme, Üniversitelerarası Kurulun belirlediği usul ve esaslara göre çıkarılacak yönetmeliklere bırakılmıştır.

MADDE 25 Doçentliğe Atanma

Yürürlükteki mevcut atama sürecine, docent kadrosu ilanında ilgili birimin talebi ile bilim jürisinin ilgili birimin yönetim kurulu kararı ile oluşması yenilikleri eklenmiştir.

MADDE 26 Profesörlüğe Yükseltme ve Atama

Profesörlüğe yükseltmede ana ilkeler konulmakla yetinilmiş; yükseltmede bilimsel niteliğe ilişkin düzenleme, Üniversitelerarası Kurulun belirlediği esaslara göre çıkarılacak yönetmeliğe bırakılmıştır. Profesörlüğe atamada yürürlükteki mevcut usule profesörlük kadrosu ilanı için ilgili birimin talebi eklenmiştir.

MADDE 27,28 Yabancı Ülkelerde Alınan Doçentlik/ Profesörlük Ünvanları

Yabancı ülkelerde alınan profesörlük ve doçentlik ünvanlarının Türkiye'de geçerli sayılması Üniversitelerarası Kurulun belirlediği esaslara göre çıkarılacak yönetmeliklere bırakılmıştır.

MADDE 29 Etik Komisyonu ve Ünvanların Korunması

Öğretim elemanlarının ünvanlarının korunması bakımından etik komisyonu denetimi öngörülmüştür.

MADDE 30 Emeklilik Yaş Haddi

Üniversitelerde giderek artan öğretim ihtiyacını karşılamak amacıyla, tüm öğretim elemanları için kadrolu çalışma yaş haddi 70 yaş olarak öngörülmüştür. Ayrıca, ihtiyaç halinde bu yaş sınırı ile bağlı olmaksızın sözleşmeli öğretim elemanı çalıştırma olanağı da tanınmıştır.

MADDE 35 Öğretim Elemanı Yetiştirme

Öğretim elemanı yetiştiren üniversitelere, bu işlevi daha iyi yerine getirebilmeleri için ek mali imkan sağlanması öngörülmüştür.

MADDE 40 Kurullararası Yardımlaşma

Yeterli öğretim üyesi bulunmayan yükseköğretim kurumlarına, diğer yükseköğretim kurumlarından öğretim üyesi görevlendirilmesi ve kabulüne ilişkin usul ve esaslar, şehiriçi ve şehirdışı görevlendirmelere göre açıklığa kavuşturularak yeniden tespit edilmiştir.

MADDE 41 Türk Cumhuriyetleri ve Akraba Topluluklarında Görevlendirme

Türk Cumhuriyetleri ve Akraba Topluluklarındaki yükseköğretim kurumlarındaki görevlendirmelerin; 40.madde çerçevesinde nasıl yapılacağı Yükseköğretim Kurulunun yetkisine bırakılmıştır.

MADDE 42 Akademik Değerlendirme ve Akreditasyon

Bu konu ile ilgili olarak Üniversitelerarası Kurul tarafından bir Yükseköğretim Akademik Değerlendirme Kurulu oluşturulması öngörülmüş olup; bu değerlendirmenin hangi usul ve esaslara göre yapılacağına ilişkin ayrıntılı düzenleme yapılmıştır.

MADDE 46 Cari Hizmet Maliyeti

Yükseköğretim kurumlarında cari hizmet maliyetine Devletin katkısı, içinde bulunulan koşullar dikkate alınarak artırılmış; yeni mali hükümler çerçevesinde bazı hususlara açıklık getirilmiştir.

MADDE 47 Sosyal Hizmetler, Ders Kitapları ve Eğitim-Öğretim Araçlarının Basılıp Çoğaltılması

Bu konular yeni düzenleme ile sistemli bir bütünlüğe kavuşturulmuştur.

MADDE 48 Uzaktan Eğitim

Yükseköğretim kurumları uzaktan eğitim ve açık öğretim kapsamında ön lisans, lisans ve lisansüstü eğitim ve sertifika programları düzenlerken, gelişen çağdaş teknolojiye uygun olarak nasıl bir yol izleyecekleri; öğrencilerin bu programlara giriş, müfredat, sınav ve de
ğerlendirme esasları ile mezuniyet koşullarına ilişkin usul ve esasların nasıl belirleneceği öngörülmüştür.

Madde 49 Yabancı Dil Hazırlık Eğitim-Öğretimi ve Yaz Okulu

Eğitim ve öğretimini kısmen veya tamamen bir yabancı dille yapan yükseköğretim kurumlarında, öğrencilerin öğrenimde kullanacakları yabancı dilin öğretilmesi için alınacak önlemler; öte yandan başarılı olmayan öğrenciler için yaz okulu açılması ve bunlardan ödeme güçlüğü çekenlere yapılacak yardım ile ders verecek öğretim üyelerine ödenecek ücretlerin hangi esaslara gore yapılacağı düzenlenmiştir.

MADDE 50 Lisasüstü Öğretim

Tezli ya da tezsiz oluşa gore yüksek lisans ve doktora programlarının esasları ile öğretim üyelerine ödenecek ek ders ve sınav ücretleri yeniden düzenlenmiştir.

MADDE 53 Öğretim Elemanlarının Disiplin ve Ceza İşleri

Öğretim elemanlarının disiplin ve ceza işleri, 4483 sayılı Memurlar ve Diğer Kamu Görevlilerinin Yargılanması Hakkındaki Kanun hükümleri çerçevesinde gözden geçirilerek özellikle ceza soruşturması prosedürü sistematik olarak yeniden düzenlenmiştir. Bu doğrultuda, ön soruşturma, soruşturma izni ve itiraz aşamaları 4483 sayılı Kanuna paralel hale getirilmiş; 3628 sayılı Kanun kapsamına giren suçlarda ceza soruşturması izni bakımından; yükseköğretim kurumundaki yönetici, öğretim elemanı ve memurlar için özgün bir prosedür öngörülmüştür. Keza Cumhuriyet Savcısının doğrudan dava açabileceği hallerin kapsamı daraltılmıştır.

MADDE 54 Öğrencilerin Disiplin ve Ceza İşleri

Öğrencilerin disiplin ve ceza işlerine ilişkin olarak, disiplin suçu olabilecek olan eylemlere ve disiplin cezalarına açıklık getirilmiş; yükseköğretim kurumlarına ait açık ve kapalı alanlarda öğrencilerin toplu olarak işledikleri disiplin suçlarında soruşturma yaptırma yetkisi rektöre; bireysel olarak işlenmiş disiplin suçlarında ise öğrencisi olduğu birimin dekan ya da müdürüne tanınmıştır.

MADDE 55,56,57,58 Mali Hükümler

Mali hükümlerle ilgili olarak, anılan maddelerdeki düzenlemelerle, üniversitelerin bugüne kadar olağan biçimde sürdürdükleri eğitim-öğretim, araştırma, yayın, danışma ve kamuya sundukları hizmetleri daha etkili ve verimli yapabilmelerine imkan sağlamıştır.

Öte yandan, Avrupa Birliği eğitim programları çerçevesinde giderek artan yurtdışı bağlantıları ile öğretim üyesi ve öğrenci değişim programları muvacehesinde parasal ihtiyaçları karşılayabilecek özgün bir bütçe ve mali yapılanma öngörülmüştür.

Keza, bu düzenlemelerle üniversitelerin mali yapılanmaları 5018 sayılı Kamu Mali Yönetimi ve Kontrol Kanunu ile de uyumlu hale getirilmesi amaçlanmıştır.

MADDE 61 Oylama ve Seçim

Bu maddede yapılan düzenleme ile yükseköğretim kurumlarındaki jüri, komisyon ve kurullarındaki toplantı ve karar sayıları açıklığa kavuşturulmuş; ayrıca yükseköğretim kurumlarında yapılacak seçimlerin usul ve esasları düzenlenmiştir.

MADDE 62 Özlük Hakları ve Teşvik Ödülleri

Bu maddede özlük haklarının yanısıra, yükseköğretim kurumlarında başarı gösteren öğrenci ve öğretim elemanlarının ödüllendirilmeleri ve teşvik edilmeleri ile ilgili bir yenilik getirilmiştir.

MADDE 66 Vakıf Yükseköğretim Kurumları

Bu maddeyle Vakıf Yükseköğretim Kurumları ile ilgili mevcut metinde ek maddeler şeklindeki dağınık düzenleme tek madde altında toplanarak sistematik bütünlüğe kavuşturulmuştur.

Keza, bu yeni düzenleme ile vakıf üniversitelerinin organlarının oluşumu Anayasaya uygun hale getirilmiş; kurulların çalışması, görev ve yetkileri ile öğretim üyeleri ve öğrencilerin hakları ve disiplin hükümleri olabildiğince Devlet üniversiteleri ile parallel hale getirilmeye çalışılmıştır.