İdrar kaçırmada kök hücre tedavisi için daha çok araştırma gerekiyor

Kontinans Derneği Başkanı Prof. Dr. Tufan Tarcan, idrar kaçırmayla ilgili kök hücre tedavisinde yapılan çalışmaların uzun dönemde başarısızlıkla sonuçlandığını belirterek, bu konuda daha çok araştırmaya ihtiyaç olduğunu söyledi.

Tarcan, yaptığı açıklamada, kök hücre tedavisinin idrar kaçıran tüm hasta gruplarında büyük umut yarattığını, laboratuvar çalışmaları ve hayvan modellerinde belli bir seviyeye gelindiğini ifade etti.

Bu uygulama kısa dönemde etkili gözükse de uzun dönemde başarısızlıkla sonuçlandığını ve hastalarda anlamlı bir fayda elde edilemediğini anlatan Tarcan, "Henüz hastalarımıza güvenle sunacağımız bir tedavi alternatifi olamadı. Bu konuda daha çok araştırmaya ihtiyacımız olduğu görünüyor." dedi.

Prof. Dr. Tarcan, kök hücre tedavisinin idrar kaçırmaya gelecekte çare olacağıyla ilgili bir şey söylemenin bu noktada çok zor olduğunu ifade ederek, bu alanda araştırmaların devam ettiğini, ancak tıp alanında hastalar üzerinde henüz rutinde uygulamaya geçilmediğini kaydetti.

Fonksiyonel ürolojik hastalıklarda, kök hücre tedavileri ile organ mühendisliğinin son 30 yılın araştırma konusu olduğunu dile getiren Tarcan, bu çalışmalardan birinin de depolama veya boşaltma yeteneğini kalıcı olarak kaybetmiş mesane yerine doku mühendisliği ile yeni mesane yapılması olduğunu anlattı.

- Doku mühendisliğiyle yeni mesane

Prof. Dr. Tufan Tarcan, doku mühendisliğiyle yeni mesane yapılmasının ise henüz laboratuvar ve hayvan deneyleri aşamasında kaldığını ve klinik araştırma safhasına geçemediğini dile getirerek, şöyle devam etti:

"Laboratuvarda yeni mesane üretilip hastaya transplante edilmesi fikri tüm ürologları heyecanlandırıyor. Bu araştırmaları duyan hastalarımız da bekleyiş içindeler. Ancak ne yazık ki yeni mesane mühendisliğiyle ilgili temel ve klinik çalışmalar başarısız oldu. Başarıya ulaşmak için daha uzun bir zamana ihtiyacımız olduğunu düşünüyorum. Özellikle spinal kord yaralanması, spina bifida ve şeker hastalığı gibi durumlarda bazen de açıklanamayan idiyopatik durumlarda mesane depolama ve boşaltım işlevini yitiriyor. Ya da mesane kanseri nedeniyle mesaneyi almak zorunda kalıyoruz. Bu durumlarda bağırsaktan yeni mesane yapmak ve depolama işlevini böylece kurtarmak mümkün ancak bağırsaktan yapılan yeni mesanede mesane duyumu olmuyor ve mesane kasılıp idrarı boşaltamıyor. Bu nedenle temiz aralıklı kateterizasyon yöntemi ile hasta günde 6 kez kendi kendine sondalama uygulayarak mesanesini boşaltıyor. Bu işlem ömür boyu yapılmak zorunda. Eğer doku mühendisliği ile mesanenin duyumu ve kasılmasını sağlayan bir yeni mesane oluşturulabilirse hastalarımız temiz aralıklı kateterizasyon yöntemiyle mesanelerini boşaltmak zorunda kalmayacak ve normal işeme gerçekleşebilecek."